Արկադի Սարգսյան (քաղաքական գործիչ)
Արկադի Սարգսյան (փետրվարի 23, 1959, Սևաստոպոլ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս քաղաքական գործիչ, 5-րդ գումարման Պետական դումայի պատգամավոր (2007 թվականից), Ռուսաստանի լիբերալ-դեմոկրատական կուսակցության խմբակցության անդամ։ Ռուսաստանի Դաշնության խորհրդի Խակասիայի Գերագույն խորհրդի ներկայացուցիչ (2001-2006)։
| Արկադի Սարգսյան | |
| |
| Կուսակցություն՝ | Ռուսաստանի Լիբերալ-դեմոկրատական կուսակցություն |
|---|---|
| Կրթություն՝ | Nakhimov Higher Naval Institute?, Khakassian State University named after N.F. Katanov? և ՌԴ ԶՈւ Գլխավոր շտաբի զինվորական ակադեմիա |
| Գիտական աստիճան՝ | տնտեսագիտական գիտությունների թեկնածու |
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ, պետական գործիչ և Պետական Դումայի անդամ |
| Ծննդյան օր | փետրվարի 23, 1959 (65 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Սևաստոպոլ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսաստան և  ԽՍՀՄ
|
| Պարգևներ |
 և  |
Կենսագրություն խմբագրել
1976-1994 թվականներին ծառայել է ռազմածովային նավատորմում։ 1981 թվականին ավարտել է Նախիմովի անվան բարձրագույն ռազմածովային ուսումնարանը։ Պաշտոնանկության պահին Բալթիկ նավատորմի բազայի շտաբի պետի տեղակալն էր։ Բալթյան նավատորմի նավերը Մերձբալթյան երկրներից դուրս բերելուց հետո հեռացվել է երկրորդ կարգի կապիտանի կոչումից։
1994 թվականին ղեկավարել է Մոսկվայի «Ալինվեստ» ընկերությունը, որը գնել է Սայանի ալյումինի գործարանի բաժնետոմսերը։ 1995 թվականից՝ «Սայանալ» ԲԸ գլխավոր տնօրենի տեղակալ։ 1995-1996 թվականներին աշխատել է «Սայանի ալյումինի գործարան» ԲԲԸ-ի գլխավոր տնօրենի տեղակալ, անվտանգության ծառայության ղեկավար։
1997 թվականի հունվարին նշանակվել է Խակասիայի Հանրապետության կառավարության նախագահի առաջին տեղակալ։
1997 թվականի փետրվարի 21-ին Ռուսաստանի լիբերալ-դեմոկրատական կուսակցության պատգամավոր Եվգենի Լոգինովը նիստի ժամանակ հայտարարել է, որ Սարգսյանը, լինելով Սայանի ալյումինի գործարանի անվտանգության ծառայության պետ, «փաստացի համակենտրոնացման ճամբար է կազմակերպել և բացի ուղղակի հանցավոր գործունեությունից, գործունեություն է ծավալել ռուս բնակչության նկատմամբ խտրականության և ոտնահարման ուղղությամբ, Խակասիայի փոքրամասնության հետ միասին ձեռնարկություններում կազմակերպել է ռուսների դեմ ահաբեկչություն։ Նույնիսկ պաշտոնական սակագին է հաստատվել, երբ ցանկացած ռուսի մատնության համար Սարգսյանը վճարում էր 360 հազար»[1]։ Սարգսյանը հերքել է մեղադրանքները և դիմել դատարան պատվի և գործարար համբավի պաշտպանության հայցով՝ պահանջելով Լոգինովից 500 մլն ռուբլի բռնագանձել։ Սարգսյանի խոսքով՝ նա անվտանգության ծառայության պետն էր մոտ երեք ամիս, «իսկ Խակասովի գործարանի տասհազարանոց կոլեկտիվից պակաս է հիսունը և նրանցից ոչ մեկը պաշտոնյա չէ»[2]։
1999 թվականից «Սայանի ալյումինի գործարան» ԲԲԸ-ի տնօրենների խորհրդի անդամ է։ 2000 թվականի ապրիլի 26-ից «Սիբիրյան ալյումինի խումբ» ՍՊԸ-ի փոխնախագահ է, որը ղեկավարում էր Կրասնոյարսկի, Սայանի և Բրատսկի ալյումինե գործարանների բաժնետոմսերը։
2000 թվականի նոյեմբերի 29-ից «Գորկու ավտոմոբիլային գործարան» ԲԲԸ-ի գլխավոր տնօրենի տեղակալ՝ գործադիր տնօրեն։ 2001 թվականի հունվար-հունիս ամիսներին «Գազ» ԲԲԸ տնօրենների խորհրդի անդամ։ 2001 թվականի փետրվարի 15-ից մինչև նույն թվականի ապրիլը աշխատել է «Գազ» ԲԲԸ գլխավոր տնօրենի առաջին տեղակալ, գործադիր տնօրեն։
2001 թվականի ապրիլի 26-ին ընտրվել Է Դաշնության խորհրդում Խակասիայի Հանրապետության Գերագույն խորհրդի ներկայացուցիչ։ Եղել է անվտանգության և պաշտպանության հարցերով կոմիտեի նախագահի տեղակալ։ 2002 թվականի մարտի 13-ից՝ Դաշնության խորհրդի բնական մենաշնորհների հանձնաժողովի անդամ։
2006 թվականի հունիսի 2-ին Դաշնության խորհուրդը իր կանոնակարգի և խորհրդարանական գործունեության կազմակերպման հանձնաժողովի եզրակացության հիման վրա թիվ 154-ՍՖ որոշմամբ վաղաժամկետ դադարեցրել է Սարգսյանի լիազորությունները[3]։
2007 թվականին ընտրվել է հինգերորդ գումարման Պետական դումայի պատգամավոր՝ ՌԼԴԿ-ի դաշնային ցուցակով։ Ընդգրկվել է Ռուսաստանի լիբերալ-դեմոկրատական կուսակցության խմբակցությունում։
2011 թվականի դեկտեմբերին նշանակվել է «Բազային էլեմենտ» ընկերության շինարարական բիզնեսի ղեկավար։
2018 թվականի հոկտեմբերի վերջին Արկադի Սարգսյանին պատկանող «Լիբրա Հոլդինգս»[4] ՍՊԸ-ն ձեռք է բերել «Գլավստրոյ» հոլդինգը, որը նախկինում մտնում էր Օլեգ Դերիպասկիի «Բազային տարր» արդյունաբերական խմբի մեջ։
Կրթություն խմբագրել
1999 թվականին ավարտել է Խակասիայի Կատանովի անվան համալսարանը՝ «իրավագիտություն» մասնագիտությամբ։ Տնտեսագիտության թեկնածու է (2000 թվականին Սանկտ Պետերբուրգի պետական համալսարանում պաշտպանել է «Ձեռնարկությունների հակաճգնաժամային կառավարում. տարածաշրջանային ասպեկտ» թեմայով ատենախոսություն)։ 2002 թվականին ավարտել է գլխավոր շտաբի ռազմական ակադեմիային կից վերապատրաստման և որակավորման բարձրացման ֆակուլտետը։
Մրցանակներ խմբագրել
Պարգևատրվել է «ԽՍՀՄ զինված ուժերի 70 տարի», «Ռուսական նավատորմի 300 տարի» հոբելյանական մեդալներով, երկարամյա ծառայության համար մեդալներով։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Бюллетень заседаний Государственной Думы № 80 (222) за 1997 год.
- ↑ Папилова Ю. Саркисян против ЛДПР // Коммерсантъ, № 95 (1277), 24 июня 1997
- ↑ «О досрочном прекращении полномочий члена Совета Федерации Федерального Собрания Российской Федерации Саркисяна Аркадия Рафиковича». Постановление № 154-СФ. Совет Федерации. 2006 թ․ հունիսի 2. Վերցված է 2018 թ․ սեպտեմբերի 16-ին.
- ↑ «Дерипаска продал «Главстрой»». cre.ru. 28.12.2018.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- «Саркисян Аркадий Рафикович». Энциклопедический справочник. Совет Федерации. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 10-ին.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Արկադի Սարգսյան (քաղաքական գործիչ)» հոդվածին։ |