Արծրուն Կծոյան

Արծրուն Սարգսի Կծոյան (հոկտեմբերի 16, 1907(1907-10-16), Արճակ, Իփեքյոլու, Վանի մարզ, Թուրքիա - մայիսի 16, 1978(1978-05-16), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ բժիշկ-պատմաբան, բժշկական գիտությունների դոկտոր (1965), պրոֆեսոր (1966)։ ՀԽՍՀ բժշկապատմաբանների ընկերության նախագահ (1964-1978)։

Արծրուն Կծոյան
Ծնվել է	հոկտեմբերի 16, 1907(1907-10-16)
Ծննդավայր	Արճակ, Իփեքյոլու, Վանի մարզ, Թուրքիա
Մահացել է	մայիսի 16, 1978(1978-05-16) (70 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Կրթություն	Երևանի Մխիթար Հերացու անվան Պետական Բժշկական Համալսարան (1935)
Մասնագիտություն	բժիշկ, պատմաբան և ուսուցիչ
Գիտական աստիճան	բժշկական գիտությունների դոկտոր (1965) և պրոֆեսոր (1966)
Աշխատավայր	Երևանի Մխիթար Հերացու անվան Պետական Բժշկական Համալսարան

Ավարտել է Երևանի բժշկական ինստիտուտը (1935)։ 1950 թվականից աշխատել է Երևանի բժշկական ինստիտուտի սոցիալական հիգիենայի և առողջապահության ամբիոնում, 1967-1978 թթ.՝ ամբիոնի վարիչ։

Աշխատանքները վերաբերում են հայ բժշկության պատմության հարցերին։ Հայտնաբերել և հրատարակել է XIII դարի հայ բժշկապետ Գրիգորիսի «Քննութիւն բնութեան մարդոյ եւ նորին ցաւոց» (1962) աշխատությունը։

Մատենագիտություն

Գրքեր

• Բժշկագիտությունը Հայաստանում XI-XVI դարերում, Ե., 1968:
• Մխիթար Հերացի, Ե., 1968:

Մամուլ

• Բժշկապետ Մխիթար Հերացի։ «Գարուն», 1967, № 4, էջ 85-92։