Արդար Դավիթ
Արդար Դավիթ, բլուր Արմավիրի մարզում, Վաղարշապատի տարածաշրջանում, Այգեշատ գյուղի արևելյան եզրին։ Բարձրությունը 1025,4 մ է[1]։
Անվանում խմբագրել
Դավիթ անունով մի մարդ ճգնելու տեղ է ընտրում այս այրը։ Երեկոյան ժամերգություններին գալիս է Էջմիածնի տաճարն ու վերադառնում։
Կարճ ժամանակում արդար ու սուրբ մարդու անուն է վաստակում։
Էջմիածնի աշակերտներից և գյուղի բնակիչներից մի քանիսը անհայտանում են։ Մի անգամ էլ, երբ Արդար Դավիթը սովորականի պես աղոթելիս է լինում տաճարում, լուսարարը նրա վերարկուի թիկունքին կարդում է հետևյալ մակագրությունը. «Ես այստեղ եմ»։ Պարզվում է, որ «արդար» կոչված այս մարդը որսալով մանուկներին, տարել է իր այրը և մորթել ու կերել։
Դավիթին հրավիրելով մի սենյակ զբաղեցնում են, իսկ ուղարկված մարդիկ գնում են բերում են կենդանի մնացածին և շատ մարդկային ոսկորներ։ Դավիթին քարկոծում են։ Դրանից հետո քարանձավը կոչվում է Արդար Դավթի անունով, իսկ կեղծ արդարներին էլ ասում են «Արդար Դավիթ»[2][3][4][5]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Հայաստանի Հանրապետության Ֆիզիկաաշխարհագրական օբյեկտների համառոտ տեղեկատու-բառարան, Երևան, «Գեոդեզիայի և քարտեզագրության կենտրոն ՊՈԱԿ», 2007, էջ 17 — 150 էջ։
- ↑ Արամ Ղանալանյան (1969). Ավանդապատում. Երևան: Հայկական ՍՍՀ ԳԱԱ Մանուկ Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտ.
- ↑ Մովսես Խորենացի. Պատմութիւն Հայոց. էջեր Գիրք Ա, Գլուխ Ի.
- ↑ Մանուկ Աբեղյան (1899). Հայ ժողովրդական առասպելները Մովսես Խորենացու Հայոց պատմության մեջ. Վաղարշապատ.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) - ↑ Г. Халатьянц (1896). Армянский эпос в Истории Армении Моисея Хоренского. Москва.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)