Անվանաքարտ
Անվանաքարտ[1], հաշվեպիտակ (անգլ.՝ badge [bæʤ]՝ արտասանվում է «բեյջ»), համազգեստի, զինամթերքի մի տարր, պատկերակի, պիտակի, քարտի տեսքով, որը նախատեսված է տեղեկատվություն տրամադրելու իր կրիչի մասին։ Կրծքանշանը պարունակում է տվյալներ (տեքստային, գրաֆիկային, և այլն), որոնք թույլ են տալիս նույնականացնել անձին, ով կրում է այն։ Նախկինում այն անվանվել է պիտակ։
Օգտագործում խմբագրել
Անվանաքարտերի օգտագործումը հանդիսանում է այն մարդկանց նույնականացումը, ովքեր չգիտեն միմյանց, սակայն պայմանների պատճառով նրանք պետք է շփվեն։ Օրինակ, կոնֆերանսների անցկացումը մշտապես ուղեկցվում է մասնակիցներին Անվանաքարտերի տրամադրմամբ։ Անվանաքարտերը հիմնականում կարող են կրել ձեռնարկությունների, մշակութային հաստատությունների աշխատակիցները, որոնք շփվում են հաճախորդների հետ (վաճառողներ, մատուցողներ, գանձապահներ)։
Պիտակների պատրաստման ժամանակ նրանց նախագիծը պետք է առաջին հերթին ուղղված լինի ընթերցականության և ճանաչման։ Բացի այդ, շատ մեծ ուշադրություն է հատկացվում նրբաթիթեղների ոճին, քանի որ նշանների տեսքը կարող է օգտագործվել այն իրադարձության մակարդակը և կարգավիճակը, որտեղ դրանք օգտագործվում են։
Միջոցառման մասնակիցների յուրաքանչյուր կատեգորիայի համար սովորաբար մշակվում է իր յուրահատուկ տարրերով դիզայն։ Սա առաջին հայացքից թույլ է տալիս տարբերակել տարբեր տեսակի մարդկանց կատեգորիաներ, օրինակ մասնակից, մարզիչ, տեխնիկական անձնակազմ, կազմակերպիչ, փորձագետ, և այլն։
Անվանաքարտի տեսակներ խմբագրել
- տեքստային քարտեր
- պիտակներ
- կրծքանշաններ
Ներկայումս էժանության և կիրառման հարմարավետության պատճառով ամենատարածվածներից են տեքստային քարտերը՝ թղթե կամ պլաստիկ ուղղանկյունները, որոնց վրա տեղադրված է տեղեկատվությունը։ Սովորաբար դրանք պարունակում են այն անձի անունը և ազգանունը, որը նույնականացվում է և այն հաստատությունը, որը նա ներկայացնում է։ Երբեմն նման կրծքանշանը պարունակում է որոշ լրացուցիչ տեղեկատվություններ (դիրք, պատկերանշան), երբեմն միայն լուսանկար։
Տեքստի հետ քարտերը սովորաբար տեղադրվում են գրպանում կամ պահոցում, որոնք ունեն ամրացումներ (բռունցք, ժապավեն, պին, ժանյակ), թույլ տալով անվանաքարտը ամրացնել հագուստի կամ կրիչի պարանոցի վրա։
Կազմակերպությունների աշխատողների կրծքանշանները երբեմն զուգակցվում են կրծքանշանի հետ, որն էլ իր հերթին կարող է լինել էլեկտրոնային։ Նման կրծքանշանը / պասը մաշվում է պարանոցի շուրջը գտնվող ժանյակով, որպեսզի այն հեշտությամբ կցված լինի կողպեքի վավերացուցիչին կամ պտուտադռնակին։
Պիտակները սովորաբար օգտագործվում են այն դեպքերում, երբ քարտերի օգտագործումը դժվար է՝ հիմնականում ոչ ֆորմալ իրավիճակներում (մեծ կազմակերպությունում)։
Կրծքանշանը սովորաբար պատրաստված է լինում մետաղից, պլաստմասսաից, փայտից կամ այլ նյութերից։ Այլ տիպի նշաններից հիմնական տարբերությունն այն է, որ պատկերակը պարունակում է առնվազն տեքստային տեղեկատվություն, կամ ընդհանրապես չի պարունակում, որը այն դարձնում է հեշտ ճանաչելի։ Կրծքանշանի վառ օրինակ է ոստիկանության շերիֆի նշանը։
Տես նաև խմբագրել
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Написание «бедж» закреплено в орфографическом словаре РАН