Անկապակցություն

(Վերահղված է Անակոլուֆից)

Անկապակցություն[1], անակոլուֆ (հին հունարեն՝ ἀνακόλουθον՝ «անհետևողականության»), հռետորական ֆիգուր՝ կառուցված նախադասության անդամների շարահյուսական անհամաձայնությամբ կամ սխալ շարադասությամբ՝ հակառակ համաձայնության և խնդրառության կանոններին[1] (կամ որպես անփութություն, կամ որպես արտահայտչականության միջոց). Հորը, որ փորեց, ինքն ընկավ մեջը։ Անակոլուֆը հանդիպում է խոսքի մեծ վարպետների մոտ։

Տես նաև խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 Հ. Զ. Պետրոսյան, Ս. Ա. Գալստյան, Թ. Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան (խմբ. Էդ. Բ. Աղայան), Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի հրատարակչություն», 1975, էջ 14։

Գրականություն խմբագրել

  • Словарь литературоведческих терминов / Редакторы-составители Л. И. Тимофеев и С. В. Тураев. — М.։ Просвещение, 1974.
  • Розенталь Д. Э., Теленкова М. А. Словарь-справочник лингвистических терминов. — М.։ Просвещение, 1976.