Այն ժամանակ երբ վարում էի․․․
«Այն ժամանակ երբ վարում էի․․․», Հովհաննես Թումանյանի ստեղծագործություններից մեկը, որը գրվել է 1891 թվականին։
Այն ժամանակ երբ վարում էի․․․ | |
---|---|
Տեսակ | բանաստեղծություն |
Ձև | բանաստեղծություն |
Հեղինակ | Հովհաննես Թումանյան |
Բնագիր լեզու | հայերեն |
Գրվել է | 1891 |
Ստեղծման պատմություն խմբագրել
Ստեղծագործության հիմք է հանդիսացել Գրիգոր Արծրունու՝ Ասիացի ստորագրությամբ ֆելիետոնը, որտեղ ծաղրվում են «Մուրճում» տպագրված բանաստեղծությունները, այդ թվում նաև Թումանյանի «Կուրծքս երբեմն եռ է գալիս և հուզվում․․․» ոտանավորը։ Այդ ոտանավորի շուրջ բանաստեղծը վեճեր է ունեցել մշակականների հետ։ Այդ վեճերի բովանդակությունը հետևյալն է․
Նրանք կատաղեցան, որ ես վերջը հայտնեցի, թե պետք է պատասխանեմ և պատասխանի վերջը «ամենագետ» Արծրունուն մի տուն ոտանավոր նվիրեմ իրեն հանգի (որ գրել էր Հարոյի վրա)։ |
Թումանյանի կողմից հիշատակված Հարոն «Մշակի»՝ Փարիզի թղթակիցն էր։
Քառատողը երկերի հետ տպագրվել է Երկերի լիակատար ժողովածուի 9-րդ հատորում։ Արտատպվել է Երկերի լիակատար ժողովածուի 9-րդ հատորից[1]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Երկերի Լիակատար Ժողովածու, Քառյակներ Բալլադներ Բանաստեղծություններ, Առաջին հատոր. Երևան: «ՀՀ ԳԱԱ Մ․ Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտ». 2018. էջ 629. ISBN 978-9939-1-0723-3.