Ամեն ինչ մնում է մարդկանց
«Ամեն ինչ մնում է մարդկանց» (ռուս.՝ «Всё остаётся людям»), 1963 թվականի խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Գեորգի Նաթանսոնը Սամուել Ալյոշինի համանուն պիեսի մոտիվներով[2]։
 ռուս.՝ Всё остаётся людям | |
|---|---|
| Երկիր | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ժանր | դրամա |
| Թվական | 1963 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Գեորգի Նատանսոն[1] |
| Սցենարի հեղինակ | Սամուիլ Ալյոշին |
| Դերակատարներ | Նիկոլայ Չերկասով |
| Օպերատոր | Սերգեյ Իվանով |
| Երաժշտություն | Վլադլեն Չիստյակով |
| Կինոընկերություն | Լենֆիլմ |
Սյուժե
խմբագրելՀայտնի գիտնական Դրոնովը Նովոսիբիրսկում աշխատում է գերժամանակակից շարժիչի ստեղծման վրա։ Նա շատ հիվանդ սիրտ ունի, ինչի պատճառով վախենում է չհասցնել գործն ավարտել, իսկ Մոսկվայի գործարանում շարժիչի փորձարկումը, ի հեճուկս, արդեն առաջին անգամ չէ, որ անհաջող է ընթանում։ Դրոնովը հրաժարվում է մնացած բոլոր աշխատանքներից, նույնիսկ ինստիտուտի ղեկավարությունն է փոխանցում իր աշակերտ Մորոզովին։
Դերերում
խմբագրել- Նիկոլայ Չերկասով – Ֆեոդոր Դրոնով, ակադեմիկոս[3]
- Սոֆյա Պիլյավսկայա – Նատալյա Դմիտրիևնա, նրա կինը
- Անդրեյ Պոպով – հայր Սերաֆիմ
- Էլինա Բիստրիցկայա – Քսենյա Ռումյանցևա
- Իգոր Օզերով – Ալեքսեյ Վյազմին
- Իգոր Գորբաչով – Վիկտոր Մորոզով, ԳՀԻ տնօրեն
- Գալինա Անիսիմովա – Ասյա Դավիդովնա, նրա կինը
- Յակով Մալյուտին – Միխայիլ Բորիսովիչ Մորգունով, ակադեմիկոս
- Անտոնինա Պավլիչևա – Թամարա Իվանովնա, Դրոնովի քարտուղարը
- Վերա Կուզնեցովա – Աննա Պավլովնա, Վյազմինի մայրը
- Եֆիմ Կոպելյան – Ֆիլիմոնով
- Բորիս Ռիժուխին – Սիզով
- Պավել Պանկով – Տրոշկին
- Լև Սվերդլին – տնօրեն
Նկարահանող խումբ
խմբագրել- Ռեժիսոր՝ Գեորգի Նաթանսոն
- Օպերատոր՝ Սերգեյ Իվանով
- Կոմպոզիտոր՝ Վլադլեն Չիստյակով
- Նկարիչ՝ Նիկոլայ Սուվորով
Մրցանակներ
խմբագրել- Համամիութենական կինոփառատոնի մրցանակ տղամարդու լավագույն դերակատարման համար (Նիկոլայ Չերկասով) (1964)
- Լենինյան մրցանակ (Նիկոլայ Չերկասով) (1964)[4]
Ծանոթագրություններ
խմբագրելԱրտաքին հղումներ
խմբագրել- «Ամեն ինչ մնում է մարդկանց»(անգլ.) ֆիլմը Internet Movie Database կայքում
- «Ամեն ինչ մնում է մարդկանց» «Энциклопедия отечественного кино» կայքում
