Ալիկ Գյունաշյան
Ալիկ Յաշայի Գյունաշյան (դեկտեմբերի 8, 1954, Լենինական, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ երգիչ, ՀՀ վաստակավոր արտիստ (2015)[1]: Անդրկովկասյան փառատոնի դափնեկիր, քաղաքային, ժողովրդական և աշուղական երգերի կատարող։
| Ալիկ Յաշայի Գյունաշյան | |
|---|---|
 | |
| Հիմնական տվյալներ | |
| Ի ծնե անուն | Ալիկ Յաշայի Գյունաշյան |
| Ծնվել է | դեկտեմբերի 8, 1954 (69 տարեկան) Լենինական, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Երկիր |  ԽՍՀՄ և  Հայաստան |
| Ժանրեր | ժողովրդական, աշուղական երաժշտություն, ռաբիս |
| Մասնագիտություն | Երգիչ |
| Գործիքներ | վոկալ |
| Պարգևներ |  |
Կենսագրություն խմբագրել
Ալիկ Գյունաշյանը ծնվել է 1954 թվականի դեկտեմբերի 8-ին Լենինականում (այժմ՝ Գյումրի)։ Միջնակարգ կրթությունը ստացել է Ավետիք Իսահակյանի անվան թիվ 26, այնուհետև Արտյոմ Պետրոսյանի անվան թիվ 10 դպրոցներում։ 1962 թվականից ընդգրկվելով Լենինականի Սևյանի անվան երգի–պարի համույթում, գյումրեցուն վայել, տարիների ընթացքում արժանացել է բազմաթիվ մրցանակների՝ 5 անգամ ոսկե մեդալի, 10 տարեկան հասակում Անդրկովկասյան մրցույթի դափնեկրի կոչման և այլ մրցանակների։
Ալիկ Գյունաշյանը համերգներով հանդես է եկել ԱՄՆ–ում, Ֆրանսիայում, Հոլանդիայում, Խորհրդային միության մի շարք քաղաքներում, հանրապետության գրեթե բոլոր քաղաքներում ու գյուղերում։
2004 թվականին և 2014 թվականին Երևանում և Գյումրիում մեծ շուքով նշվել է նրա 50 և 60-ամյա հոբելյանները, որի ժամանակ նա պարգևատրվել է ոսկե ձայնասկավառակով, մեդալներով, պատվոգրերով և խրախուսական այլ պարգևներով։ 2011 թվականի սեպտեմբերի 23–ին, Գյումրու օր՚ տոնակատարության ժամանակ Ալիկ Գյունաշյանը պարգևատրվել է Գյումրու պատվավոր «Վարպետ» կրծքանշանով։ 2006 թվականին լույս տեսավ Գագիկ Վարդանյանի «Ալիկ Գյունաշյան» գրկույքը, որը նվիրված է նրա կյանքին ու գործունեությանը։ 2014 թվականի հոկտեմբերի 25–ին Գյումրու օր տոնակատարության ժամանակ, Ալիկ Գյունաշյանին շնորհվեց Գյումրու պատվավոր քաղաքացի կոչումը, իսկ 2014 թվականի դեկտեմբերի 11–ին պարգևատրվել է ՀՀ մշակույթի նախարարության բարձրագույն՝ ոսկե մեդալով[2]։
Պարգևներ և մրցանակներ խմբագրել
Մեջբերումներ Ալիկ Գյունաշյանից խմբագրել
|
Յուրաքանչյուր երգ ես երգում եմ հոգով ու սրտով, իսկ այդ ամենը ինձ տվել է իմ սուրբ հողը, իմ հարազատ քաղաքը, իմ լավագույն տարիների փառավոր օջախ` Սևյանի մշակույթի պալատը, վարպետ Աղասի Շաբոյանը, ընկեր Շողիկը, ընկերներս, իմ համով–հոտով, շախով գյումրեցիներս։ Եվ եթե չլինեին նրանք, չէի լինի և ես։ | 
|
Սկավառակագրություն խմբագրել
- Տարիներով շարունակ (1997)
- Չի հոգնել Հայը (1997)
- Անցան օրերը (1998)
- Մի արագիլ (1998)
- Իմ Նոնա (2000)
- Դե արի յար (2001)
- Գուսանական հուշեր (2005)
- 50 (2005)
- 2007 (2007)
- The Very Best (2008)
- Սուրբ մայրեր (2010)
- The Best (2012)
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Ա. Յ. ԳՅՈՒՆԱՇՅԱՆԻՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԱՐՏԻՍՏԻ ՊԱՏՎԱՎՈՐ ԿՈՉՈՒՄ ՇՆՈՐՀԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ
- ↑ 12-րդ անգամ նշվեց Գյումրու օրը
- ↑ «Գյումրու պատվավոր քաղաքացիները». www.gyumricity.am. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 6-ին.