Աբրահամ Նահապետյան
Աբրահամ Լևոնի Նահապետյան (Պողոս վարդապետ, 1820, Փանիկ, Հայաստան - 1906, Փանիկ, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն), հայ եկեղեցական, հասարակական գործիչ։ Հայաստանի հայ կաթոլիկների հոգևոր առաջնորդ։
| Աբրահամ Նահապետյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1820 |
| Ծննդավայր | Փանիկ, Հայաստան |
| Մահացել է | 1906 |
| Մահվան վայր | Փանիկ, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն |
| Մասնագիտություն | հասարակական գործիչ, վարդապետ և քահանա |
Կենսագրություն խմբագրել
Աբրահամ Նահապետյանը ծնվել է 1820 թվականին, Քավթառլու (այժմ՝ Փանիկ՝ Հայաստանի Շիրակի մարզում) գյուղում։ 1856 թվականին ավարտել է Սարատովի հոգևոր սեմինարիան։ 1857 թվականից եղել է Հայաստանի հայ կաթոլիկների հոգևոր առաջնորդը։ 1859 թվականին ծննդավայրում հիմնել է քառամյա հայկական դպրոց, որտեղ նաև դասավանդել է, 1906 թվականին հիմնել է հիվանդանոց։ Զբաղվել է նաև այգեգործությամբ։ Արփաչայի ափին հիմնել է պտղատու այգի (15 հեկտար), որը հայտնի է «Վարդապետի բաղ» անվամբ[1]։
Մահ խմբագրել
Նահապետյանը մահացել է 1906 թվականին Քավթառլու գյուղում։ Թաղված է ծննդավայրի Ս. Տիրամոր եկեղեցու զանգակատանը։
Պարգևներ խմբագրել
- Ռուսական կառավարության Ս. Աննայի ոսկե խաչ շքանշան (1885):
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007, էջ 205