Աբու–Սաիդ (Բուսաիդ, Ապուսաիտ, Ապուսատ, ծննդյան և մահվան թթ. անհայտ), XII դարի ասորի բժիշկ և հնագետ։ Ապրել է Կիլիկյան Հայաստանում։

Աբու-Սաիդ
Ծնվել էանհայտ[1]
ԾննդավայրՈւռհա
Մահացել էանհայտ[1]
Մասնագիտությունբժիշկ

Հեղինակ է մարդակազմության վերաբերյալ մի անտիպ երկի, որը բաղկացած է 19 գլուխներից և կրում է «Յաղագս կազմութեան մարդոյ» խորագիրը[Комм 1]։ Աշխատությունը XVII դարում խմբագրել է Ասար Սեբաստացին։ Աբու–Սաիդի այս երկը հայտնի է նաև համառոտ խմբագրությամբ, բաժանված 16 գլուխների և խորագրված՝ «Քաղուածոյ յաղագս կազմութեան մարդոյ»։ Աբու–Սաիդը հայագետ էր, ենթադրում են, որ մարդակազմության վերաբերյալ աշխատությունը շարադրել է հայերեն։ Մտերիմ էր Ներսես Շնորհալու հետ։

Տես նաև

խմբագրել

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Большинство источников считают «О строении человека» переводом с сирийского, однако сирийский текст не сохранился. Видный историк А. Тер-Гевондян уверен, что Абу-Саид писал его на армянском (См. А. Тер-Гевондян Арабские источники. — Ер.: изд-во ЕГУ, 2005. — Т. 3. — С. 63.).

Գրականություն

խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 46