Աբիոն
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Աբյան (այլ կիրառումներ)
Աբիոն (նաև Ապիոն, Աբյան), գյուղ Օսմանյան կայսրությունում, Տրապիզոնի վիլայեթի Յոմուրայի գավառում, Կալաֆկա-Ուզ գետի միջին հոսանքում, համանուն թեմի կենտրոնը։
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Աբիոն | ||
| Աբիոն | ||
| Վարչական տարածք | Օսմանյան կայսրություն | |
| Վիլայեթ | Տրապիզոնի վիլայեթ | |
| Գավառ | Տրապիզոնի գավառ | |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
| Տեղաբնականուն | աբիոնցի | |
| ||
XX դարի սկզբին ուներ 105 տուն հայ բնակիչ։ Զբաղվում էին հողագործությամբ, անասնապահությամբ և այգեգործությամբ։ Գյուղն ուներ 1281 թվականին կառուցված քարաշեն եկեղեցի՝ երկշարք ընդարձակ պատշգամբ–դահլիճներով։ Առանձնահատուկ կառուցվածք ուներ եկեղեցու քարաշեն գմբեթը, որի մեջ շարք-շարք ամրացված էին շուրջ 4 տասնյակ լայնաբերան կժեր, որոնք նպաստում էին ձայնի հնչեղությանը։ 1850-ական թվականներին Աբիոնում գործում էր վարժարան։
1908-1909 թ․-ին Աբիոնում լույս է տեսել Յոմուրայի շրջանի ուսուցչական միության օրգան, խմորատիպ «Գեղջուկ» թերթը (խմբագիր՝ Ե. Սրապյան), որը 1909-1910 թվականներին սկսեց տպագրվել Տրապիզոն քաղաքում։ Բնակիչների մի մասը փրկվեց Մեծ Եղեռնից, տեղափոխվեց Ռուսաստան՝ բնակություն հաստատելով Աբխազիայում, Ղրիմում և Կրասնոդարի երկրամասում[1]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 1, էջ 9։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 26)։ 
|