«Ցատկ տանիքից» (ռուս.՝ «Прыжок с крыши»), 1977 թվականի խորհրդային ֆիլմ։ Էկրան է բարձրացել 1978 թվականի մայիսի 15-ին[2]։

Ցատկ տանիքից
ռուս.՝ Прыжок с крыши
Երկիր ԽՍՀՄ
Ժանրդրամա
Թվականմայիսի 15, 1978[1]
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորՎլադիմիր Գրիգորիև
Սցենարի հեղինակԵվգենի Գաբրիլովիչ
ԴերակատարներՎիտալի Սոլոմին, Մարիա Սոլոմինա և Larisa Malevannaya?
ՕպերատորՎլադիմիր Վասիլև
ԵրաժշտությունԱրկադի Գագուլաշվիլի
ԿինոընկերությունԼենֆիլմ
Տևողություն85 րոպե

Սյուժե խմբագրել

Կիրիլը ֆինանսական ռևիզիա է անցկացնում գիտական ինստիտուտում։ Նրան առաջարկում են թոշակի ուղարկված աշխատակից Ռոստիսլավ Լյուբեշկինի սեղանը։ Հայտնվում է Լյուբեշկինի կինը՝ տանջված մի կին, որն իր կյանքը նվիրել է ամուսնու հոգսերին, ով չգիտի, թե ինչպես հոգ տանել իր մասին։ Նա ասում է, որ իր ամուսինը լուծել է Էվերսոնի թեորեմը։ Ինստիտուտի տնօրեն Մարգարիտա Սերգեևնան աշխատանքից հեռացրել է տաղանդավոր գիտնական Ռոստիսլավին՝ նրա թեմայի շուրջ աշխատանքը ղեկավարելու համար։

Կիրիլը պայքարում է իրեն բոլորովին անծանոթ Լյուբեշկինի համար։ Նրան հակադրվում է եռանդուն և գործարար տնօրեն Մարգարիտա Սերգեևնան։ Կոսիչկինը կատարվածի մասին գրում է նախարարությանը։ Բայց ոչ ոք չի աջակցում Կիրիլին․ պետն իջեցնում է նրա պաշտոնը, Լյուբեշկինն ինքը չի ցանկանում պայքարել իր իրավունքների համար, իսկ կինը՝ Դաշան, դատապարտում է նրան։

Կիրիլը չի նահանջում։ Կիրիլից հեռանում է կինը, որին պայքարի պատճառով նա բոլորովին դադարել է նկատել՝ կլանված արդարության հասնելու մղումով։ Կիրիլը արդարություն է փնտրում և կաստանիետների փոխարեն իսպանական պար է պարում հաշվիչով։

Դերերում խմբագրել

  • Վիտալի Սոլոմին – Կիրիլ Կոսիչկին, ֆինանսական աուդիտոր
  • Մարիա Սոլոմինա – Դաշա, Կիրիլի հարսնացու, վաճառողուհի
  • Լարիսա Մալևաննայա – Մարգարիտա Սերգեևնա, ինստիտուտի տնօրեն, գիտությունների դոկտոր
  • Մայա Բուլգակովա – Աննա Ալեքսանդրովնա Լյուբեշկինա
  • Անատոլի Ադոսկին – Ռոստիսլավ Անդրեևիչ Լյուբեշկին, տեսական գիտնական
  • Էդդա Ուրուսովա – ակադեմիկոս
  • Յուրի Սոլովյով – Վասիլի Իվանովիչ, ֆինանսական բաժնի պետ
  • Ալինա Օլխովայա – Զինա, Կիրիլի վաղեմի ընկերուհին
  • Զինաիդա Շարկոհարևան, Քսյուշայի տատը
  • Իրա Պլեսկունովա – Կսյուշա
  • Ալեքսանդրա Պասինկովա – տարեդարձի հյուր ռեստորանում
  • Գեորգի Շտիլ – անցորդ
  • Վլադիմիր Լետենկով – գնորդ
  • Սերգեյ Մասարսկի – գնորդ
  • Նատալյա Դանիլովա – Մուսյա, գրախանութի վաճառողուհի
  • Վիկտոր Միխայլով – էպիզոդ

Նկարահանող խումբ խմբագրել

  • Սցենարի հեղինակներ՝ Եվգենի Գաբրիլովիչ, Սոլոմոն Ռոզեն
  • Ռեժիսոր՝ Վլադիմիր Գրիգորև
  • Օպերատոր՝ Վլադիմիր Վասիլև
  • Նկարիչ՝ Բորիս Բուրմիստրով
  • Կոմպոզիտոր՝ Արկադի Գագուլաշվիլի
  • Հնչյունային օպերատոր՝ Տիգրան Սիլաև
  • Ռեժիսոր՝ Վ. Արիստով
  • Օպերատոր՝ Ա. Դուդկո
  • Զգեստների նկարիչ՝ Վ. Մոգիլյանսկայա
  • Նկարիչներ-դեկորատորներ՝ Ռ. Շտիլ, Վ. Ցիգանով
  • Նկարիչ-դիմահարդար՝ Լ. Զավիտկով
  • Մոնտաժող՝ Գ. Կոռնիլովա
  • Խմբագիր՝ Է. Մեդվեդև
  • Ֆիլմի տնօրեն՝ Ա. Բոյարինով

Քննադատություն խմբագրել

Կինոքննադատ Վալենտին Միխալկովիչը ֆիլմը վերլուծել է «Спутник кинозрителя» ամսագրում[3]։ Նա կարծիք է հայտնել, որ «հեղինակներն առաջարկում են բոլորովին ոչ ավանդական ելք ավանդական իրավիճակից. երկուսն էլ պարտվեցին՝ և՛ Մարգարիտա Սերգեևնան, և՛ Կիրիլը»։ Նա նշել է․ «Տնօրենը հասկացավ, որ առաջընթացը չի կարող կառուցվել դժբախտության վրա։ Եթե առաջընթացի արդյունքում նեղացած լինի թեկուզ հանգիստ Լյուբեշկինը, ապա առաջընթացն իրավունք չունի առաջընթաց կոչվելու։ Կիրիլից հեռանում է կինը, որին պայքարի պատճառով նա ամբողջովին դադարել է նկատել՝ կլանված արդարության ձեռքբերմամբ։ Եվ ուրեմն, եթե արդարությունը ձեռք է բերվում այն փաստով, որ արդյունքում կվիրավորվի թեկուզ միայն պարզամիտ աղջիկ Դաշան, ապա այդ արդարությունն իրավունք չունի արդարություն կոչվել։ Այս եզրակացությունների շնորհիվ ֆիլմը նշանակալի է և արժեքավոր»[4]։

Կինոյի պատմաբան Վիկտոր Կորոտկին դիտարկել է Վիտալի Սոլոմինի դերերը, որոնցում հերոսների պարտությունը միայն կոփում է նրանց։ Նա առանձնացրել է մի դրվագ «Ցատկ տանիքից» ֆիլմից, «երբ Կիրիլը, մերժվելով նույնիսկ նրանց կողմից, ում նա փորձել է օգնել, կատարում է իսպանական պարի նման մի բան՝ հաշվիչը ձեռքին, որոնք ռիթմիկ և հաղթական են հնչում, ինչպես կաստանիետները»[5]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Գրականություն խմբագրել

  • Советские художественные фильмы. Аннотированный каталог (1976—1977) / Сост. В.Ф. Семерчук, Т.В. Сергеева. — М.: Нива России, 1997. — С. 270—271. — 344 с.
  • Михалкович В. Прыжок с крыши // Спутник кинозрителя. — 1978. — № 5. — С. 6—7.
  • Короткий В. Виталий Соломин // Кино России. Актёрская энциклопедия / Сост. Л. Парфёнов. — М.: Материк, 2002. — Т. 2. — С. 174—176. — 225 с.

Արտաքին հղումներ խմբագրել