Անտառային եղբայրներ (վիպակ)
«Անտառային եղբայրներ (Դավիդովշչինա)» (ռուս.՝ «Лесные братья (Давыдовщина)»), Արկադի Գայդարի պատմաարկածային վիպակը (որոշ աղբյուրներում այն կոչվում է պատմահեղափոխական[1])։ Առաջին անգամ աննշան կրճատումներով տպագրվել է 1927 թվականի մայիսի 10-ից հունիսի 12-ը Սվերդլովսկի «Уральский рабочий» թերթում[1][2]։ Մոտավորապես նույն ժամանակահատվածում վիպակը տպագրվել է Ուսոլիեի «Սմիչկա» թերթում[1][2]։ Այդ ժամանակվանից մինչև 1987 թվականը «Անտառային եղբայրները» ոչ մի անգամ չի հրատարակվել[1][2]։
| Անտառային եղբայրներ | |
|---|---|
| Գրվել է | 1927 |
Սյուժե
«Անտառային եղբայրներ» վիպակի ոճն ու թեման, ինչպես և դրա սյուժեն ու գործողության զարգացման ժամանակը ընթերցողները համեմատում են Արկադի Գայդարի ավելի վաղ շրջանի «Жизнь ни во что (Лбовщина)» վիպակի հետ: «Անտառային եղբայրները» Ալեքսանդր Լբովի մասին գրքի յուրօրինակ շարունակությունն է։
Ուրալի զինյալների խումբը՝ բանվորներ Ալեքսեյ և Իվան Դավիդով եղբայրների ղեկավարությամբ, իրականացնում են մի շարք ահաբեկչական գործողություններ Ալեքսանդրովսկու գործարանի և Լունևսկի ածխի հանքավայրերի մոտակայքում, որոնք գտնվում են Պերմի նահանգի հյուսիսում: Սկզբնական շրջանում դավիդովյան ջոկատը կապված է Պարտիզան Ալեքսանդր Լբովի հետ[2]։
Ստեղծման պատմություն
Արկադի Գայդարը աշխատել է պատմվածքի վրա 1927 թվականի սկզբին՝ Պերմ և Եկատերինբուրգ կարճատև այցի ժամանակ։ Ինչպես նշում է գրողը նախաբանում, «Անտառային եղբայրները» ստեղծվել է պատմական հիմքի վրա, և հորինված են միայն երկրորդական կերպարները։
Մեկ տարի առաջ աշխատանքային նյութեր հավաքելու նպատակով նա այցելել էր Ալեքսանդրովսկ, որտեղ երկու օր մնացել է ոմն Տիմշինի այրու մոտ, որն աջակցել է Դավիդով եղբայրներին։ Տիմշինայի հիշողությունների համաձայն՝ Գայդարը հետաքրքրվել է նույնիսկ ամենաչնչին մանրամասներով։ Ալեքսանդրովսկից հեռանալիս գրողն ասացել է․
|
Ես գիրք կգրեմ Դավիդովների մասին[3]: Չի կարելի մոռանալ խիզախ մարդկանց։ | 
|
Արկադի Գայդարի երկրորդ Ուրալյան վիպակը՝ «Անտառային եղբայրները», առաջին հրապարակումից հետո ունեցել է փայլուն հաջողություն[2]։ «Уральский рабочий» թերթի ընթերցողները, որոնք սովոր էին մանր կենցաղային պատմությունների, հիացել են սուր, հետաքրքրաշարժ սյուժեով[2]։
Քննադատություն
«Անտառային եղբայրներ» վիպակի մասին խորհրդային գրող և լրագրող Պավել Բաժովն ասել է․
|
|
Նման պայմաններում նկատելի գրական երևույթ էր, երբ «Уральский рабочий» թերթի էջերում սկսեց տպագրվել Արկադի Գայդարի վիպակը, որն այդ ժամանակ աշխատում էր թերթում... Միգուցե դրանում շատ գրական թերություններ կային... բայց ես հիշում եմ, թե ինչ մեծ տպավորություն թողեց այս պատմությունը ընթերցողների վրա: Ըստ երևույթին, մարդիկ անմիջապես զգացին, որ նոր մարդ է եկել, ով հետաքրքրաշարժ և պարզ կերպով բացահայտեց հեղափոխական ռոմանտիկայի թեման։
Բնօրինակ տեքստ (ռուս.)
В таких условиях было заметным литературным явлением, когда на страницах „Уральского рабочего“ стала печататься с продолжением повесть Аркадия Гайдара, который тогда работал в газете… Может быть, в ней было немало литературных недостатков… но помню, какое огромное впечатление произвела эта повесть на читателей. Видимо, люди сразу почувствовали, что пришел новый человек, раскрывший тему революционной романтики увлекательно и просто[4]. |
|
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
- Гайдар А. П. «Лесные братья (Давыдовщина)» (1927)
- Кудрин А. В. История в литературе и литература в истории в повести А.Гайдара «Лесные братья» // Вещь. — 2022. — № 26. — С. 96-108.
- Видео лекции Кудрина А. В. "История в литературе и литература в истории в повести «Лесные братья (Давыдовщина)» в пермской городской библиотеке им. А. С. Пушкина
- «ЛЮДИ СМЕЛЫЕ, МУЖЕСТВЕННЫЕ» — статья, опубликованная в газете «Звезда» в номере от 26 сентября 1964 г. Специальный корреспондент А. Мочалин взял интервью у младшего брата Давыдовых — Василия.