Էլեկտրաստրիկցիա
Էլեկտրաստրիկցիա (<էլեկտր… և լատ. strictio – սեղմում), էլեկտրական դաշտի ազդեցությամբ պինդ, հեղուկ կամ գազային դիէլեկտրիկի էլեկտրոնների և իոնների շեղումը, որը հանգեցնում է դիէլեկտրիկի չափերի փոփոխությանը՝ դեֆորմացիային։
Էլեկտրաստրիկցիան կախված չի դաշտի ուղղությունից։ Դեֆորմացիայի մեծությունը համեմատական է դաշտի լարվածության քառակուսուն և պինդ դիէլեկտրիկներում խիստ փոքր է։ Այսպես, վ/մ կարգի լարվածության դեպքում ապակու դեֆորմացիան չի անցնում 10 A/մ-ից։ Համեմատականության անկախ գործակիցները (դրանց թիվը կարող է հասնել 21-ի) դեֆորմացիայի և լարվածության քառակուսու միջև որոշվում են փորձով կամ թենզորական հաշվի մեթոդներով։ Էլեկտրաստրիկցիան հաճախ շփոթում են պիեզոէլեկտրական հակադարձ էֆեկտի հետ, որը հատուկ է սիմետրիայի առանցք ունեցող բյուրեղային կազմություններին և անհամեմատ ավելի ուժեղ է։
Էլեկտրաստրիկցիա կիրառվում է էլեկտրաձայնային և չափիչ սարքերում, ինչպես նաև հիդրոձայնագիտության մեջ՝ ուլտրաձայնի գրգռման համար։
Տես նաև խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 24)։ 
|