«Գեորգի Յակուլով»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

[[1903]] թվականին կամավոր մտել է կովկասյան գունդ, մասնակցել [[1904]]-[[1905]] թվականների ռուս-ճապոնական պատերազմին: Ստեղծագործել է հիմնականում բեմանկարչության, երփնագրի և գրաֆիկայի բնագավառներում: «Ձիարշավ» ([[1905]]), «Աքաղաղներ» ([[1907]]), «Կաֆե՜շանտան» ([[1912]]) և այլ գործերով Մոսկվայում մասնակցել է ցուցահանդեսների:

 

1914 թվականին [[Ալեքսանդր Մյասնիկյան]]ի և Ա. Ջիվելեգովի հետ Մոսկվայում հանդես է եկել ընդդեմ հայ մշակույթի վանդալիզմի: [[1917]] թվականին հինգ աշխատանքով Թիֆլիսում մասնակցել է հայ արվեստագետների միության կազմակերպած ցուցահանդեսին:

 

[[1918]] թվականին մասնակցել է Մոսկվայի հայ դրամատիկական ստուդիայի հիմնադրմանը (դեկորացիոն բաժնի վարիչ), ձևավորել [[Հակոբ Պարոնյան]]ի «Մեծապատիվ մուրացկաններ» (1924), Գ. Սունդուկյանի «Պեպո» ([[1925]]) ներկայացումները: 1919 թվականին [[Սերգեյ Եսենին]]ի, Ա. Մարիենհոֆի, Վ. Շերշենևիչի և այլոց հետ կազմել ու ստորագրել է իմաժինիստների առաջին դեկլարացիան: Յակուլովը Հայաստանի Առաջին պետական թատրոնում (այժմ՝ Գ. Սունդուկյանի անվ.) ձևավորել է [[Շեքսպիր]]ի «Վենետիկի վաճառականը» ([[1926]]) և [[Ալեքսանդր Շիրվանզադե]]ի «Մորգանի խնամին» ([[1927]]) ներկայացումները, [[Սերգեյ Պրոկոֆև]] «Պողպատե ցատկ» ([[1927]], Փարիզ)