«Ռոմանս» եզրույթը ծագել է Իսպանիայում՝ դեռևս միջնադարում (15-16-րդ դարեր), և նախապես նշանակել է աշխարհիկ երգ՝ գրված ոչ թե լատիներեն (հոգևոր երգերի լեզուն), այլ իսպաներեն («ռոմաներեն»):։ Այն օգտագործվել է որպես էպիկական և քնարերգական բնույթի երկի մակդիր (այստեղից էլ անվանումը<ref> Romanze // Metzler Lexikon Literatur. 3. Auflage. Stuttgart, 2007, S. 666.</ref><ref>''Гаспаров М. Л.'' Романс // Литературный энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия, 1987, с. 333.</ref>), որոնք, օրինակ, նկարագրել են պատմական իրադարձությունները, լեգենդար ազգային հերոսների սխրանքները, աղետները, պատերազմները, մավրերի հետ մարտերը և այլն։ Գրականագետները հաճախ զուգահեռներ են անցկացնում իսպանական ռոմանսի ժանրի և այլ երկրներում տարածված [[բալլադ|բալլադի]] միջև<ref>''Гаспаров М. Л.'' Романсы испанские // Литературный энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия, 1987, с. 334.</ref>։ Նման ռոմանսների ժողովածուների բնօրինակ անուններն են՝ ''Cancionero de romances'' (չնայած անվանը՝ «երգարանը» չի պարունակում նոտավորված մեղեդիներ), ''Libro de romances, Romancero''։ Վերջին տերմինը՝ ռոմանսերո, ամրապնդվել է հետագա գրականագիտության մեջ՝ բոլոր նման «երգարանների» բնութագրման համար։
