«Շնող (Լոռու մարզ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 79.
==Պատմությունը==
 
 
Այն բավականին մեծ գյուղ է, 1921 թվականի [[կուլակաթափում]]ից հետո, դեռ չի վերգտել նախկին բարգավաճությունը, առավել ևս ծայրահեղ աղքատության մեջ է գտնվում: Ունի հարուստ գյուղատնտեսական ներուժ:
 
Անվանման արմատաբանական բացատրությունը գալիս է «շեն հող» բառակապակցությունից:
Տող 94.
Շնողին հարակից վայրերում կան օգտակար հանածոների` պղնձի, երկաթի, մոլիբդենի, օխրայի, փիրուզի
հանքավայրեր, որոնց մի մասը հնում արդյունահանվել է և մշակվել տեղում: Շնողը շրջապատող [[անտառ]]ները հարուստ
Շնողիեն արժեքավորՇնողի պատմությունը սերտորեն առնչվում է Մեծ քարի գլուխ թաղամասը երբեմնի բռնող միջնադարյան Կայծոն ամրոցի հետ, որի ծաղկման շրջանը վերաբերվում է 10-11դդ: Կայծոն- Շնող անվանափոխությունը կատարվել է ուշ շրջանում. 13-րդ դ. աղբյուրներում ամրոցը հիշվում է միայն Կայծոն անունով: Շնող անունը վերաբերել է գյուղին, որը իր մեջ Բերդաթաղի հետ ներառել է նաև 19-րդ դարի վերջի աղբյուրներում հիշվող Նորաշենը (Փոքր քարի գլուխ թաղամասը և գյուղի ներկայիս կենտրոնական տարածքը): Կայծոն- Շնողը բաժանել է Հայաստանի վարուվերումներով լի ճակատագիրը: 10-11 դդ տարածաշրջանում իշխել են Կյուրիկյանները: 1118 թվին Կայծոնը Վրաստանին միացրեց Դավիթ Շինարարը: 12-14 դդ այն եղել է Զաքարյանների տիրույթներից մեկը, 12-րդ դարի կեսից սկսած ասպատակվել է թուրք-սելջուկյան, թաթար-մոնղոլական հորդաների կողմից:
են արժեքավոր ծառատեսակներով, վայրի պտուղներով, հատապտուղներով, անասնակերով: Լեռնալանջերը, նախալեռնային տարածքները, գետահովիտները պատած են արգավանդ բարեբեր հողատարածություններով, որտեղ անհիշելի ժամանակներից մշակել են հացահատիկային, տեխնիկական, բանջարաբոստանային կուլտուրաներ, զբաղվել են այգեգործությամբ:
 
Շնողի պատմությունը սերտորեն առնչվում է Մեծ քարի գլուխ թաղամասը երբեմնի բռնող միջնադարյան Կայծոն ամրոցի հետ, որի ծաղկման շրջանը վերաբերվում է 10-11դդ: Կայծոն- Շնող անվանափոխությունը կատարվել է ուշ շրջանում. 13-րդ դ. աղբյուրներում ամրոցը հիշվում է միայն Կայծոն անունով: Շնող անունը վերաբերել է գյուղին, որը իր մեջ Բերդաթաղի հետ ներառել է նաև 19-րդ դարի վերջի աղբյուրներում հիշվող Նորաշենը (Փոքր քարի գլուխ թաղամասը և գյուղի ներկայիս կենտրոնական տարածքը): Կայծոն- Շնողը բաժանել է Հայաստանի վարուվերումներով լի ճակատագիրը: 10-11 դդ տարածաշրջանում իշխել են Կյուրիկյանները: 1118 թվին Կայծոնը Վրաստանին միացրեց Դավիթ Շինարարը: 12-14 դդ այն եղել է Զաքարյանների տիրույթներից մեկը, 12-րդ դարի կեսից սկսած ասպատակվել է թուրք-սելջուկյան, թաթար-մոնղոլական հորդաների կողմից:
17-րդ դարի սկզբին պարսից շահ Աբասը, տեղահան անելով բնիկ հայ և վրացի բնակչությանը, նրանց հողերը բնակեցրել
Տող 102 ⟶ 100՝
 
Շնողի բուն տարածքում գտնվում են Կայծոն ամրոցի(10րդ դար), միանավ եկեղեցու մնացորդները, Ս. Գևորգ(1893թ),
Ս. Սարգիս(1894թ) եկեղեցիները, Տերունական խաչարձան-մատուռը(1222թ), Ս. Սարգիս մատուռը (17րդ դար), Նշան մատուռի մնացորդները(17րդ դար): ծառատեսակներով, վայրի պտուղներով, հատապտուղներով, անասնակերով: Լեռնալանջերը, նախալեռնային տարածքները, գետահովիտները պատած են արգավանդ բարեբեր հողատարածություններով, որտեղ անհիշելի ժամանակներից մշակել են հացահատիկային, տեխնիկական, բանջարաբոստանային կուլտուրաներ, զբաղվել են այգեգործությամբ:
 
== Տես նաև ==