«Ասերգություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[17-րդ դար|17XVII]]-[[18-րդXVIII դար]]երում [[իտալական օպերա]]յում մշակվել է ''չոր ասերգություն''՝ կատարում երգեցողական ձայնով [[կլավեսին]]ի առանձին [[ակորդ]]ների նվագակցությամբ և ''նվագակցվող ասերգություն'', որը, լինելով առավել մեղեդային, իր տեղն ուներ երգերի, [[օրատորիա]]ների, [[կանտանտ]]ների մեջ։ Հին հունական ողբերգության [[խորոս]]ի տեքստերը հնչել են ասերգությամբ։

Հայկական դրամատիկական թատրոնում այս ձևը կիրառվել է [[Նաիրի Զարյան]]ի «Արա Գեղեցիկ» բեմադրության մեջ, որը բեմադրվել է [[Գյումրիի Վարդան Աճեմյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոն|Լենինականի թատրոնում]] [[1946]] թվականին բեմանկարիչ [[Վարդան Աճեմյան]]ի ղեկավարությամբ։ «Արա Գեղեցիկ» ներկայացման ողբերգության տեքստի որոշ հատվածներ արտասանվել են խմբային ասերգությամբ<ref>{{Գիրք |հեղինակ = Լևոն Հախվերդյան |մաս = |վերնագիր = Թատերագիտական բառարան |բնօրինակ = |հղում = |պատասխանատու խմբագիր = Ռ․ Զարյան |հրատարակություն = Հայկական ՍՍՀ գիտությունների ակադեմիայի արվեստի ինստիտուտ |վայր = Երևան |հրատարակչություն = Հայաստան |թվական = 1986 |հատոր = |մեջբերվող էջեր = 18 |էջերի թիվ = 208 |սերիա = ИБ 4742 |ISBN = |տպաքանակ = 5000}}</ref>։