«Օրգովի ռադիոօպտիկական աստղադիտակ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Աստղադիտակը սկսվեց կառուցվել 1980 թվականին։ Ընտրված վայրը չուներ էլեկտրական սնուցում և ճանապարհներ, որի պատճառով զուգահեռ կառուցվում էին նաև օժանդակ շինություններ։ 1986 թվականին աստղադիտակն արդեն պատրաստ էր․ այն համարվեց գյուտ և մտցվեց ԽՍՀՄ գյուտերի Գոսռեեստր՝ «Հերունու հայելային աստղադիտակ» անվամբ<ref>{{Cite web|url=http://dlmn.info/ru/teleskop-kotoryy-postroil-paris/|title=Телескоп, который построил Парис {{!}} Dalma News|website=dlmn.info|language=ru-RU|accessdate=2018-10-01}}</ref>։ Դիտակը սկսեց շահագործվել 1987 թվականին և արդեն առաջին տարում արձանագրեց գիտական հայտնագործություն։

 

 

=== ՌՉՀԳՀԻ ===

* Քանի որ ՌՕԴ-ը շատ ցածր սեփական աղմկային ջերմաստիճան ունի (~5 K), նրա ռադիոաղմուկները չեն գերազանցում 1-2 mJy մակարդակը, և եթե ընդունիչի թողարկման շերտը հավասար լինի 1 GHz ու ինտեգրման ժամանակը՝ 1 վ, ապա ռադիոդիտակը ի վիճակի կլինի ուսումնասիրել շատ թույլ օբյեկտներ (համեմատության համար՝ 27 անտենաներից բաղկացած Նյու-Մեքսիկոյի VLA անտենային ցանցը ԱՄՆ-ում ունի նույն զգայունություն) և այլն:

 

 

ՌՕԴ-54/2.6 ռադիոդիտակը կիրականացնի երկարաժամկետ գիտական հետազոտական նախագծեր աշխարհի միջազգային գիտական հանրության հետ սերտ համագործակցության պայմաններում թե´ '''աստղագիտության և ռադիոաստղագիտության''' և թե´ '''հեռավոր տիեզերական կապի''' բնագավառներում գիտական և կիրառական խնդիրների լուծման համար:

ՌՕԴ-54/2.6–ի վերազինման աշխատանքներից հետո և համապատասխան նոր ռադիոընդունիչներ ունենալու դեպքում այն լիովին կհամապատասխանի VLBI պահանջներին և կարող է կիրառվել լրացնելու այդ գործիքի չլրացված բացվածքը: Համագործակցելով Եվրոպական հետազոտական կոնսորցիումի գերերկար բազաներով ռադիոինտերֆերոմետրիայի (VLBI ERIC (JIVE)) ինստիտուտի հետ հնարավոր կլինի ընդգրկել ՌՕԴ-54/2.6 ռադիոդիտակը EVN ռադիոինտերֆերոմետրիկ ցանցում:

 

[[Պատկեր:Orgov-observatory 03.jpg|մինի|Սֆերիկ դիտակի մաս]]Դիտակը գտնվում է Արագածի հարավային լանջին՝ Օրգով և Տեղեր գյուղերի միջև։

 

Խորհրդային Հայաստանը անմիջական մասնակցություն ուներ երկրի պաշտպանության հարցերի լուծմանը ծառայող գիտատեխնիկական կարողությունների և հզորության զարգացման գործընթացին: Ինչպես հայտնի է, Հայաստանում գրանցվել էր բարձրագույն և միջին մասնագիտական կրթություն ունեցող մարդկանց (հատկապես տեխնիկական մասնագիտություններով) ամենաբարձր տոկոսը ԽՍՀՄ-ում՝ կազմելով հանրապետության ընդհանուր բնակչության մոտ 20%-ը: Այդ պատճառով, Խորհրդային Հայաստանում ճյուղային, կիրառական և հիմնարար գիտության սրընթաց զարգացմանը զուգահեռ՝ ստեղծվեցին և հաջողությամբ գործում էին մեծ քիմիայի, ծանր արդյունաբերության, աստղագիտության և ժամանակակից ֆիզիկայի ոլորտների բազմաթիվ ձեռնարկություններ: Երևանի բարձրագույն ուսումնական հաստատությունները (Երևանի Պետական Համալսարանը և Կարլ Մարքսի անվան Երևանի Պոլիտեխնիկական Ինստիտուտը) կրթում էին ռադիոֆիզիկայի և ռադիոինժեներական բնագավառի մեծ թվով շրջանավարտներ:

 

 

Հերունու ստեղծած գիտաարտադրական համալիրում իրականացվել են գիտատեխնիկական հետազոտություններ հետևյալ ոլորտներում. անտենային տեսություն և տեխնիկա, ռադիոաստղագիտություն, տիեզերական կապ, հեռահաղորդակցություն, կապի համակարգեր, կառավարման համակարգեր, ռադիոչափումներ և գիտաարտադրական ծառայություններ այլ հարակից ոլորտներում, կատարվել են փորձարարական և նախագծման աշխատանքներ:

 

Կառուցվածքային առանձնահատկությամբ պայմանավորված՝ հայկական ռադիոդիտակի '''հիմնական''' '''առավելություններն են'''․

* շատ ցածր սեփական աղմուկները: