«Մադրասի հայկական տպագրություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չNo edit summary |
|||
Տող 1.
[[Մադրասի հայկական տպագրություն]], հիմնվել է Հնդկաստանում ՝18-րդ դարի կեսերին՝ մեծ ներդրում ունենալով հայատառ տպագրության ծաղկման և տարածման գործում։
18-րդ դարի 2-րդ կեսին հայկական տպագրությունը մուտք է գործել [[Հայաստան]], [[Հնդկաստան]] ու [[Ռուսաստան]]։ [[1771]] թվականին [[Սիմեոն Երևանցի]] կաթողիկոսը [[Էջմիածին|Էջմիածն]]ում հիմնել է տպարան, որտեղ [[1772]] թվականին լույս է տեսել նրա «Զբօսարան հոգեւոր» գրքույկը, որ Հայաստանի հողում կատարված անդրանիկ հրատարակությունն է։ Նույն ժամանակահատվածում հայկական տպագրությունը սկիզբ է առել նաև Հնդկաստանի [[Մադրաս]] քաղաքում։ Այստեղ հիմնադրվել են մի շարք հայկական տպարաններ։
== Առաջին տպարանը ==
Տող 33 ⟶ 32՝
Հարություն քահանա Շմավոնյանի ամենամեծ երախտիքը և նրա տպարանի դարակազմիկ հրատարակությունը եղել է '''հայոց առաջին պարբերականը'''՝ «[[Ազդարար (երկշաբաթաթերթ)|Ազդարարը]]»([[1794]]-[[1796]])։
[[19-րդ դար]]ի սկզբներին Մադրասում գործել են ևս երկու հայկական տպարան, որոնցից մեկը (գոյատևել է երեք-չորս տարի) պատկանել է Սարգիս Սատուր Աղավելյանին։ Այստեղ տպագրվել են հետևյալ գրքերը՝
| |||