«Նումեն»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Նումեն''' ({{lang-lat|Numen,numina (հոգնակին)}}), լատիներեն լեզվում աստվածային ներկայությունը բնութագրող եզրույթ։ [[Վերգիլիոս]]ը օգտագործում էր «նումեն» բառը [[Յուպիտեր (դիցաբանություն)|Յուպիտերի]] աստվածային [[կամք]]ը և հրամանները ներկայացնելու համար։ Երբեմն այն ուղղակիորեն խորհրդանշում էր աստվածությունը՝ հատկապես նրա ուժը և հզորությունը ընդգծելու անհրաժեշտության դեպքում։ Պատմական աղբյուրներում այն սկսում է օգտագործվել մ.թ.ա. 2֊րդ դարից սկսած<ref>[https://www.britannica.com/topic/Roman-religion#ref533694 Հռոմեկանա կրոնը, Բրիտանիկա]</ref>։ Որպես գործածական գոյակական՝ այն կիրառվում էր հրաման արձակող [[կայսր]]ի գլխի հաստատական շարժումը բնորոշելու համար։ «Նումեն» բառը հավասարպես կարող էր ծառայել որպես կայսեր անձը ներկայացնող գոյական:գոյական։ Այդ ավանդույթը արմատավորվում է [[Հին Հռոմ|Հռոմում]] [[Օկտավիանոս Օգոստոս|Օկտավիանոս]] կայսեր իշխանության օրոք, ով իրեն աստված և աստվածների հետնորդ էր հռչակում<ref>[http://www4.wittenberg.edu/academics/mathcomp/andrews/misc/numen/I-02.html հնադարյան նումենը]</ref>։