'''Յոհան (Յուհո) Լալլուկկա''' ({{lang-fi|Johan (Juho) Lallukka}}, {{ԱԾ}}), [[ֆինն]] ձեռներեց, առևտրական խորհրդական և մեկենաս<ref>[https://terijoki.spb.ru/trk_bs.php?item=5 Торговый Советник Юхо Лаллукка]</ref>:։
== Կենսագրություն ==
[[Պատկեր:Häkli, Lallukka ja Kumpp-n liiketalo.jpg|thumb|left|250px|[[Ալլան Շուլման]]ի նախագծով կառուցված նախկին «Հյակլի, Լալլուկկա և Կо» ընկերության շենքը, 1906 թվական)]]
Յուհո Լալլուկկան ծնվել է 1852 թվականին, Կարելական պարանոցի Ռյայսյալյա բնակավայրում, գյուղացիական ընտանիքում:ընտանիքում։ 1891 թվականից բնակվել է [[Վիբորգ]]ում:ում։ Նույն թվականին նա ձեռներեց Յաակկո Հյակլիի հետ համատեղ հիմնել է «[[Լալլուկկայի տուն|Հյակլի, Լալլուկկա և Կо]]» ընկերությունը, որը զբաղվել է հացահատիկի, սուրճի վերամշակման, ոլոռի և սերմերի մեծածախ առևտրով:առևտրով։ 1912 թվականին այն վերափոխվել է «Հյակլի, Լալլուկկա և Կо» ԲԸ-ի՝ 5 միլիոն ռուբլի բաժնետիրական կապիտալով:կապիտալով։ 1906 թվականին Վիբորգում կառուցվել է ընկերության շենքը՝ ճարտարապետ [[Ալլան Շուլման]]ի նախագծով:նախագծով։ Լալլուկկան հանդիսացել է նաև «Պամաուս» արդյունաբերական և առևտրային ձեռնարկությունների սեփականատերերի միության ակտիվ պաշտոնատար անձանցից մեկը, իսկ 1901-1902 թվականներին` փոխնախագահը:փոխնախագահը։ Բացի այդ, նա Վիբորգի պատմության մեջ հիշատակվում է որպես մեկենաս, մասնավորապես, ֆինանսավորել է քաղաքային դրամատիկական թատրոնը:թատրոնը։ Նրա անունով է կոչվել Վիբորգի փողոցներից մեկը (այժմ` Մայակովսկու փողոց):։
Յուհո Լալլուկկան մահացել է Վիբորգում 1913 թվականին՝ ձեռնարկության ղեկավարությունը հանձնելով կնոջը՝ Մարիա Լալլուկկային<ref>[https://web.archive.org/web/20120212180148/http://www.eduskunta.fi/triphome/bin/hx5000.sh?%7Bhnro%7D=910885&%7Bkieli%7D=su&%7Bhaku%7D=kaikki Juho Lallukka Kansanedustajana 01.02.1911 - 01.02.1914]</ref>:։ Մարիան մահացել է ամուսնու մահից տաս տարի հետո` 1923 թվականին:թվականին։ Ըստ նրա կտակի, 1934 թվականին ճարտարապետ [[Ալվար Աալտո]]յի նախագծով կառուցվել է [[Ալվար Աալտոյի անվան գրադարան|Վիբորգի քաղաքային գրադարանը]]:։ Լալլուկկայի կնոջ ունեցվածքի մեծ մասը կտակվել է [[Հելսինկի]]ի նկարիչների տան կառուցման համար:համար։ 1924 թվականին Վիբորգի Ռիստիմյակսկի գերեզմանատանը կանգնեցվել է ամուսիններ Յուհո և Մարիա Լալլուկկաների հուշարձանը, որը ստեղծել է քանդակագործ [[Էմիլ Հալոնե]]ն:ն։ 1986 թվականի օգոստոսի 30-ին «Պամաուս» միության միջոցներով հուշարձանը վերաբացվել է [[Լապենրանտա]]յի ռուսական նախկին ռազմական գերեզմանատանը:գերեզմանատանը։
