«Ատամների իմպլանտացիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ատամնային իմպլանտ''', վիրաբուժական բաղադրիչ, արհեստական պատրաստված, հիմնականում բազմակոմպոնենտ կոնստրուկցիա, որը ներդրվում է ծնոտի ոսկրային հյուսվածքի մեջ` հետագա սերտաճումից հետո (օստիոինտեգրացիա) [[պրոթեզավորում|պրոթեզավորման]] նպատակով։ Իմպլանտները փոխարինում են կորցրած ատամների արմատներին, որոնք հետագայում թույլ են տալիս վերականգնել ատամնաշարը:ատամնաշարը։ Կողմնակի ազդեցություններից է [[:en:Peri-implantitis|բորբոքում]]:։

[[1965 թվական]]ին [[Շվեդիա]]յի [[Գյոտեբորգ|Գյոտեբորգ համալսարանի]] հետազոտողների խմբի ղեկավարն էր պրոֆեսոր Ինգվար Բրանեմարկը, իսկ խումբը զբաղված էր հետազոտություններով, որոնք վերջնական արդյունքում հանգեցրին օստեոինտեգրացիայի երևույթի բացահայտմանը` ([[տիտան|տիտանի սերտաճումը]] [[Ոսկոր|ոսկրային]] [[Հյուսվածք|հյուսվածքի մեջ]]):։

Բրանեմարկի հետազոտություններն ուղղված էին տրավմայից հետո ոսկրի ռեգեներացիայի և առողջացման տեսակետների ուսումնասիրությանը և, հատկանշականն այն էր, որ օստեոինտեգրացիա երևույթը (լատիներեն os – ոսկոր) լիովին պատահականորեն է բացահայտվել:բացահայտվել։ Այս երևույթի հիման վրա եզրակացություն է կատարվել [[տիտան]]ի կենսաիներտության մասին, իսկ հետագա հետազոտությունները հանգեցրել են պրոթեզավորման առավել պրոգրեսիվ համակարգի ստեղծմանը ստոմատոլոգիայի համաշխարհային ողջ պատմության մեջ:մեջ։

Բրանեմարկը մաքուր [[տիտան]]ից պատրաստված օպտիկական տեսախցիկը տեղադրեց ճագարի մեծ ոլոքի մեջ և սկսեց հետևել վիրահատական բուժգործողությանը:բուժգործողությանը։ Նա ենթադրում էր, որ [[ոսկոր]]ն ապաքինման սահմանափակ հնարավորություն ունի և նույնկերպ խնամքով պետք է բուժվի, ինչպես և օրգանիզմի այլ [[Հյուսվածքներ|նուրբ հյուսվածքները]]՝ [[աչք]]ը կամ [[գլխուղեղ]]ը:ը։ Փորձարարություններից մի քանի ամիս անց Բրանեմարկը ապացուցեց, որ [[Ոսկոր|ոսկրի]] ռեգեներացիան [[Ոսկոր|ոսկրի]] [[հյուսվածք]]ի և [[ոսկրածուծ]]ի փոխազդեցության գործառույթն է:է։ Մյուս կողմից, նա արձանագրեց, ի դեպ, տխրությամբ, որ տեսախցիկը, որը տեղադրվել էր ճագարի մեծ ոլոքի մեջ, դարձել էր ոսկրի կառուցվածքի անբաժանելի մասնիկը և այլևս օգտագործման ենթակա չէր, որը հետազոտությունների լրացուցիչ ծախսեր էր առաջացրել:առաջացրել։

Մի քանի տարի անց Բրանեմարկը նկարագրեց տիտանե կառուցվածքի ոսկրի հետ սերտաճման հիմնական սկզբունքները` բաղադրատարրերի ճշգրտություն, ոսկրային հյուսվածքի նվազագույն վնասվածք, բաղադրատարրերը պետք է լիովին մանրէազերծ լինեն ինֆեկցիայից խուսափելու համար:համար։ Հաջորդ քայլը տիտանի կենսաֆիզիկական հատկությունների ուսումնասիրությունն էր բժշկական նպատակներով կիրառելու համար:համար։

Առաջին պրակտիկ փորձարարությունները, երջանիկ պատահականությամբ, կատարվեցին կորցրած ատամների վերականգնման համար:համար։ Առաջին պացիենտը Գոստա Լարսոնն էր:էր։ Նա դեռ 34 տարեկանում էր կորցրել ստորին ծնոտի բոլոր ատամները, նրա քիմքը ճաքած էր, վերին ծնոտն ու կզակը տձևացել էին, իսկ ուտելիս ու խոսելիս անասելիորեն ցավ էր զգում:զգում։ Լարսոնը գրեթե հաշտվել էր այդ ամենի հետ, քանի դեռ չէր լսել նոր հետազոտությնունների մասին:մասին։

Չնայած, այն տեխնոլոգիաները, որոնք օգտագործում էին Բրանեմարկն ու գործընկերները, դիմածնոտային վիրաբույժների և վնասվածքաբանների մեծամասնությունը չէր ընդունում, այնուամենայնիվ, Գոստա Լարսոնի համար կատարված բուժումն առաջինն էր և այն հաջող անցավ:անցավ։ Պացիենտին ստորին ծնոտի շարժական պրոթեզի ամրացման համար տեղադրվեց 4 իմպլանտատ:իմպլանտատ։ Անցկացված բուժումից հետո Լարսոնը կարողանում էր լիարժեք ծամել և նորմալ խոսել, նա այդ պրոթեզով նորմալ ապրեց մինչև իր կյանքի վերջը, 2006 թվականը:թվականը։

Առաջին իմպլանտացիայի համար բերանի խոռոչի խնդիրներով պացիենտի պատահական ընտրությունը մեկնարկային կետ դարձավ ստոմատոլոգիայում բոլորովին նոր ուղղության` իմպլանտոլոգիայի զարգացման համար:համար։ Դիմածնոտային ոլորտում անատոմիական և իմունային առանձնահատկությունները հնարավորություն տվեցին հատկապես ստորին ծնոտում իմպլանտատի սերտաճման, ինչպես նաև, դրանց երկարատև օգտագործման վերաբերյալ լավագույն կանխատեսումները կատարել:կատարել։

* Լինում են իրավիճակներ, երբ պացիենտին հնարավոր չի լինում օգնել սովորական պրոթեզավորմամբ և հարցը կարգավորվում է իմպլանտների վրա պրոթեզավորման օգնությամբ:օգնությամբ։

Ժամանակակից ստոմատոլոգիան իմպլանտոլոգիական համակարգի այնպիսի լայն ընտրություն է առաջարկում, որ պացիենտները (ինչպես և բժիշկները) կարողանան հարմար ընտրություն կատարել:կատարել։ Ինչ չափանիշներով է պետք առաջնորդվել իմպլանտատն ընտրելիս:ընտրելիս։

Տիտանի առանձնահատկությունն այնպիսին է, որ մարդու օրգանիզմն այն որպես օտար մարմին չի ընդունում:ընդունում։ Օրգանիզմն այն չի վանում, ինչպես, օրինակ, օրգանների տրանսպլանտացիայի ժամանակ:ժամանակ։ Իսկ արդեն հատուկ մշակված մակերեսով, պտուտակներով իմպլանտատի մասին խոսելն ավելորդ է:է։ Եթե, իհարկե, տեղադրելիս ակնհայտ, կոպիտ սխալներ թույլ չեն տրվել:տրվել։

Բնականաբար, և իմպլանտատը, և ատամնապսակը, և ատամնալիցքը կատարվում են նորմալ ծամել կարողանալու պարզ պատճառով, ընդ որում, դրանք տեղադրվում են որքան հնարավոր է հարմարավետ, արդյունավետ և երկարատև:երկարատև։ Այստեղից էլ բխում է երկրորդ չափանիշը:չափանիշը։

Ահա այստեղից էլ սկսվում է հիմնական տարբերությունը:տարբերությունը։ Իմպլանտատի երկարատևությունը շատ բաներով կախված է իմպլանտատի միկրո- և մակրոդիզայնից:մակրոդիզայնից։

Միկրոդիզայնն իմպլանտատի մակերեսի առանձնահատկությունն է:է։ Բազմաթիվ հետազոտություններով ապացուցված է, որ իմպլանտատի միկրոծակոտկեն մակերեսը նպաստում է ավելի արագ և լիարժեք ոսկրասերտաճմանը` հարթ մակերեսի համեմատությամբ:համեմատությամբ։

Մակրոդիզայնն իմպլանտատի կառուցվածքի առանձնահատկությունն է` նրա ձևը, պտուտակի առկայությունը, իմպլանտատի գլխիկի հետ միացման եղանակը և այլն:այլն։

Եթե անհրաժեշտ է փոխարինել առջևի բացակայող ատամը, ապա շատ կարևոր է, որ այն չտարբերվի հարևան ատամներից:ատամներից։ Անթույլատրելի է, որ իմպլանտատի գլխիկը, վզիկը կամ իմպլանտատն ամբողջությամբ լնդերի տակից երևա:երևա։ Իսկ դրա համար պետք է ճիշտ ընտրել ինչպես իմպլանտատը, այնպես էլ գլխիկը:գլխիկը։ Իսկ իմպլանտոլոգը պետք է էսթետիկ գլխիկի լայն ընտրության հնարավորություն ունենա` մետաղակերամիկական, կերամիկական, ցիրկոնիում և այլն:այլն։

Շատ հաճախ իմպլանտատ տեղադրելու համար ոսկորը չի բավականացնում:բավականացնում։ Նման դեպքերում հարկ է դիմել ոսկրային պլաստիկայի տարբեր մեթոդների:մեթոդների։ Ոսկրային պլաստիկայի և իմպլանտացիայի մեթոդների զուգադրումը մեկ վիրահատությամբ շատ մեծ առավելություն է:է։ Օրինակ, վերին ծնոտի ոսկրի բարձրությունը ընդամենը 4 մմ է, որը բավական չէ իմպլանտատի տեղադրման համար` առանց նախապես ոսկրային պլաստիկա կատարելու:կատարելու։ Դասական մեթոդի դեպքում սկզբից ոսկրային պլաստիկա է կատարվում (սինուս-լիֆթինգ), և միայն 3-6 ամիս հետո իմպլանտացիա:իմպլանտացիա։ Հաշվի առնելով, որ վերին ծնոտում իմպլանտատի սերտաճման ժամկետը 3-4 ամիս է, ապա ողջ բուժումը մի ողջ տարի կձգվի:կձգվի։ Իսկ եթե միկրոպտուտակով վզիկով իմպլանտատ օգտագործվի, ապա այն կարելի է տեղադրել սինուս-լիֆթինգի հետ միասին:միասին։ Առաջնային ամրացումը և կայունացումը տեղի է ունենում 4 մմ հաստության ոսկրի բարձրության հաշվին, իմպլանտատը պահվում է միայն վզիկի պտուտակով, իսկ իմպլանտատի մնացած հատվածի շուրջբոլորը հետագայում ոսկոր է ձևավորվում:ձևավորվում։ Այսպիսով, երկու վիրահատության փոխարեն միայն մեկն է կատարվում, իսկ բուժման տևողությունը նվազում է 2 անգամ:անգամ։

Սովորական հաջորդականությունն է` բաց սինուս-լիֆթինգ, 4-6 ամիս հետո իմպլանտատի տեղադրում, 4-6 ամիս հետո պրոթեզավորում (արդյունքում` 8 ամսից մինչև 1 տարի):։

Միաժամանակյա իմպլանտացիա-պրոթեզավորումը հնարավոր է արդեն 4 ամիս անց (առավելագույնը` 6 ամիս):։

Իմպլանտների վրա պրոթեզավորումը կատարվում է երկու փուլով` ատամի արմատի իմպլանտացիա և ատամնապսակի տեղադրում:տեղադրում։

Իմպլանտացիայի մեթոդի և պրոթեզավորման ժամկետների ընտրությունը կատարում է իմպլանտոլոգը, հաշվի առնելով բժշկական ցուցումները և պացիենտի ցանկությունը:ցանկությունը։

Իմպլանտների վրա պրոթեզավորումը պատասխանատու քայլ է և այդ որոշումը ընդունելիս պացիենտը պետք է բացարձակապես վստահ լինի ոչ միայն իմպլանտոլոգի, այլև իմպլանտոլոգի պրոֆեսիոնալ բարձր մակարդակի հարցում, ում աշխատանքով է պայմանավորված վերջնական արդյունքը:արդյունքը։ Ատամնապսակը տեղադրելիս սխալը կարող է կոնստրուկցիայի կոտրվելու կամ օրգանիզմի կողմից իմպլանտը վանելու պատճառ դառնալ:դառնալ։

Պրոթեզավորման դասական սխեման երկփուլային իմպլանտացիան է:է։

իմպլանտատի տեղադրում և որոշ ժամանակ անց` լնդի ձևավորիչի տեղադրում:տեղադրում։

Երկրորդ փուլը` օրթոպեդիկ միջամտություն է, արտաոսկրային մասի (աբատմենտ) և ատամնապսակի տեղադրում:տեղադրում։ Իմպլանտը տեղադրելու պահից մինչև վերջնական արդյունքը, որպես կանոն, 2-4 ամիս է անցնում, որը պայմանավորված է օգտագործվող համակարգից:համակարգից։ Ժամկետը կարող է երկարել, եթե իմպլանտացիայի ժամանակ պահանջվի արհեստական կամ սեփական ոսկրի սերտաճում:սերտաճում։

և ժամանակավոր ատամնապսակի տեղադրումը կատարվում է մեկ օրում, ատամնապսակն այնպես է տեղադրվում, որ այն չմասնակցի ծամելու աշխատանքին:աշխատանքին։

Տվյալ տեսակի ատամնապսակը զուտ կոսմետիկական բնույթ ունի (բնականաբար, ոչ-ոք չի ցանկանա առանց առջևի ատամների թեկուզ մեկ օր մնալ):։ Հենց որ իմպլանտատը սերտաճեց (այդ նույն 2-4 ամսվա ընթացքում), իմպլանտոլոգն արդեն մշտական ատամնապսակն է ամրացնում:ամրացնում։ Բուժման այս սխեման, որպես կանոն, կիրառվում է միայն առջևի ատամների դեպքում, որոնք ենթակա են պարտադիր հեռացման ինչ-ինչ պատճառներով:պատճառներով։

° Էնդօդոնտալ-էնդօսսալ (ներոսկրային) իմպլանտացիա, որը կատարվում է շարժվող կամ կոտրված ատամների դեպքում:դեպքում։ Ատամի արմատի ուղու մեջ պտուտակավոր կամ ձևավոր մակերես ունեցող շտիֆտ է տեղադրվում արմատ- ատամնապսակ նորմալ հարաբերակցությունը վերականգնելու և ատամն ամրացնելու համար:համար։ Դրա համար անհրաժեշտ պայման է նվազագույնը 3 մմ առողջ պերիօդոնտի առկայությունն ատամի արմատի վերնամասի շուրջբոլորը:շուրջբոլորը։

° Էնդօսսալ (ներոսկրային) իմպլանտացիան կատարվում է, երբ ալվեոլյար ելուստը բավական բարձր է ոսկրային հյուսվածքի մեջ իմպլանտատի <արմատային> մասը տեղադրելու համար:համար։ Ցանկացած ներոսկրային իմպլանտատ բաղկացած է ներոսկրային (արմատային) մասից, վզիկից, որը պետք է լնդերի լորձաթաղանթի մակարդակին լինի, և սուպրակոնստրուկցիայից (գլխիկ, արտաոսկրային մաս, աբատմենտ):։

° Ենթավերնոսկրային իմպլանտացիան կատարվում է, երբ ծնոտի ալվեոլյար ելուստն անհրաժեշտ բարձրությունը չի ունենում:ունենում։

Ատամների իմպլանտացիայի փուլերն անցկացվում են հետևողականորեն և երբեմն երկար ժամանակ են պահանջում, որը պայմանավորված է կատարվող միջամտությամբ և օրգանիզմի անհատական առանձնահատկություններով:առանձնահատկություններով։

Իմպլանտացիայի պլանավորման համար որոշիչ դեր է կատարում ադենտիայի (անատամության) տեսակը, պրոթեզավորման ձևը, ոսկրային հյուսվածքի ծավալը և կառուցվածքը:կառուցվածքը։ Ադենտիայի տեսակով պայմանավորված, ընտրվում է իմպլանտատի տեղադրման ձևը, կոնստրուկցիան և մեթոդը, ինչպես նաև չափերը:չափերը։

Տարբերում են ատամնաշարի արատների 4 տեսակ. մեկ ատամի բացակայություն, երկու և ավելի ատամների բացակայություն, վերջին ատամների բացակայություն և լրիվ ատամնաշարի բացակայություն:բացակայություն։

Իմպլանտացիան նախապատրաստելիս բուժվում են բոլոր հիվանդությունները` ինչպես բերանի խոռոչի, այնպես էլ օրգանիզմում առկա հիվանդությունների, քանի որ դրանք ուղղակի կամ անուղղակի կարող են ազդեցություն ունենալ իմպլանտատի սերտաճման վրա:վրա։

Բուժման պլանավորման համար մեկնարկային կետ են հանդիսանում այն գործոնները, որոնք որոշում են պրոթեզավորման ձևը և իմպլանտատի տեսակը:տեսակը։

Ոսկրի ծավալը կարելի է երկրորդական գործոն համարել:համարել։ Վիրահատական միջամտության ժամանակ առաջնային նշանակություն ունի վիրահատության անվնաս տեխնիկան, որը նշանակում է վիրահատական միջոցների ճիշտ ընտրություն, խստորեն պահպանելով ոսկրային օթյակի մշակման, իմպլանտատի տեղադրման և վիրահատական վերքի փակման կանոնները:կանոնները։ Աբատմենտի տեղադրումը կատարվում է իմպլանտատի լրիվ և հուսալի սերտաճումից հետո:հետո։ Դա առավել պարզ բուժգործողություն է, որի ժամանակ վիրաբույժը հանում է փակիչ-պտուտակը, որն անհրաժեշտ է սերտաճման պրոցեսում իմպլանտի պաշտպանության համար:համար։ Աբատմենտը ներպտուտակվում է իմպլանտատի մեջ:մեջ։ Այդ դեպքում արդեն կարելի է վիրահատական միջամտությունն ավարտված համարել, քանի որ այլ վիրահատական միջամտություն այլևս չի պահանջվում:պահանջվում։

'''Ատամնային իմպլանտների տեղադրումը բարձրացնում է կյանքի որակը''':։

° Իմպլանտատների օգնությամբ կարող եք ապրել լիարժեք կյանքով:կյանքով։

'''Իմպլանտատային պրոթեզավորումը''' ժամանակակից մեթոդ է, ատամները վերականգնելու եղանակ:եղանակ։ Իմպլանտատներով պրոթեզավորումը հնարավորություն է տալիս ոչ միայն հիանալի էսթետիկական արդյունք ստանալ, այլև լիովին վերականգնել ծամողական ֆունկցիան:ֆունկցիան։ Իմպլանտատը միակ պրոթեզն է, որը մարդուն ծառայում է նորմալ ատամի պես և կարող է դիմանալ ծամողական նշանակալի ծանրաբեռնվածությանը:ծանրաբեռնվածությանը։

'''Առաջինը''', իմպլանտացիայի դեպքում հնարավորություն է ստեղծվում վերականգնել ատամնաշարի թերությունները (բացակայող ատամը(ները), առանց հարևան ատամների մշակման:մշակման։

'''Երկրորդը''', իմպլանտատի օգնությամբ կարելի է վերացնել ցանկացած տեղակայման արատը:արատը։

'''Երրորդը''', միայն իմպլանտատը կարող է կանխարգելել ոսկրային հյուսվածքի ներծծումը այն հատվածում, որտեղ ատամ(ներ) չկան:չկան։ Դա կատարվում է ոսկրային հյուսվածքն իմպլանտով ծանրաբեռնելու շնորհիվ, որը չի թողնում, որ ատամի բացակայության պատճառով ոսկորն ատրոֆիայի ենթարկվի:ենթարկվի։

Ատամի բացակայության առաջին տարում ոսկրային հյուսվածքի մինչև 25% կորուստ է գրանցվում, հետագա 3-4 տարիների ընթացքում այն կարող է հասնել մինչև 50%-ի, որն, այնուհետև, կծվածքի փոփոխության և հարևան ատամների դիրքի խախտման է հանգեցնում:հանգեցնում։ Բացի իմպլանտից ուրիշ ոչ մի այլ մեթոդ չի կարող ոսկրային հյուսվածքի նման ծանրաբեռնվածություն ապահովել:ապահովել։

'''Չորրորդը''', իմպլանտատն ինքնուրույն կոնստրուկցիա է, որը որպես հիմք հարևան ատամների կարիքը չունի, որը հնարավորություն է տալիս միանգամից մի քանի խնդիր հարթել, որոնցից մեկն ատամները լրացուցիչ ծանրաբեռնվածությունից ազատելն է սնունդը ծամելիս:ծամելիս։

Այն նաև ծամելու պրոցեսն է լավացնում, հետևաբար, նպաստում է ստամոքս-աղիքային աշխատանքի կարգավորմանը:կարգավորմանը։ Իմպլանտների վրա պրոթեզների <ծառայողական> ժամկետն ավելի երկար է, քան սովորական պրոթեզներինը (եթե բժշկի հանձնարարականները կատարվում են և խնամքը պահպանվում է):։ Բացի դրանից, որոշ իրավիճակում հնարավոր է միայն իմպլանտացիա կատարել, որովհետև պրոթեզավորման սովորական մեթոդներով հնարավոր չէ հարթել խնդիրը:խնդիրը։

Անհրաժեշտության դեպքում ծնոտի մեջ տեղադրվում է մի քանի իմպլանտ (սովորաբար բավարար է լինում 4-6-ը), որոնց վրա էլ ամրացվում է պրոթեզը (անշարժ կամ շարժական):։ Իմպլանտը մեկուկես անգամ ավելի է դիմանում ծանրաբեռնվածությանը, քան սովորական ատամը:ատամը։

Իմպլանտի վրա պրոթեզավորմանը դիմում են այն դեպքում, երբ պացիենտի բերանի խոռոչում կամ ընդհանրապես ատամներ չկան, կամ էլ կան, բայց անբավարար են հուսալի ֆիքսացիայի համար, կամ էլ պահպանված ատամներն ինչ-ինչ պատճառներով հնարավոր չէ օգտագործել:օգտագործել։ Ատամնաշարի լրիվ բացակայության դեպքում խնդիրը կարգավորվում է անշարժ պրոթեզավորման մեթոդով:մեթոդով։ Նման պրոթեզավորում կատարվում է մի քանի առանձին տեղադրված իմպլանտների օգնությամբ:օգնությամբ։ Կա նաև պայմանական-անշարժ պրոթեզավորման մեթոդը, որի դեպքում կոնստրուկցիան ամրացվում է 2-4 իմպլանտի վրա (ծայրահեղ դեպքում`6-8):։ Այն կիրառվում է լրիվ անատամության դեպքում:դեպքում։ Մեթոդը հնարավորություն է տալիս լիովին հարթել պացիենտի խոսակցական խնդիրը, վերականգնել ծամողական գործառույթը, խուսափել փսխումային ռեֆլեքսից (բերանի խոռոչում պրոթեզի փոքր մակերեսի շնորհիվ):։

Կիրառվում է նաև իմպլանտի վրա համակցված պրոթեզավորումը (երբ իմպլանտի տեղադրման համար տեղը բավարար չէ պրոգենիկ կծվածքի պատճառով):։ Այս դեպքում, պրոթեզավորման ժամանակ որպես հիմք կարող են ծառայել և իմպլանտները, և պահպանված առողջ ատամները, ինչպես նաև դրանց զուգակցումը:զուգակցումը։

° արհեստական ատամնապսակ, որը լիովին նման է իսկական ատամին գույնով ու ձևով:ձևով։

Իմպլանտի վրա պրոթեզավորումը թույլ է տալիս փոխարինել առանձին ատամներին կամ ատամնաշարին (այդ թվում, լրիվ ատամնաշարի բացակայությունը):։ Կիրառվում են մետաղե, մետաղակերամիկական, կերամիկական և կոմպոզիտ նյութերից պատրաստված պրոթեզները:պրոթեզները։ Իմպլանտների վրա պրոթեզավորման դեպքում հաշվի են առնվում ոչ միայն ֆունկցիոնալ պրոթեզին ներկայացվող պահանջները, այլև արտաքին` էսթետիկական կողմը:կողմը։ Իմպլանտի ծառայելու ժամկետը կազմում է 20-25 տարի, իսկ պատրաստման համար պահանջվում է 4-6 ամիս:ամիս։