«Ասիական ցիվետ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ասիական ցիվետ'''<ref name="а">Ռեշետնիկով Յու., Կոտլյար Ա. Ն., Ռասս Տ. Ս., Շատունովսկի Մ. Ի. Կենդանիների անունների հնգալեզու բառարան։ «Կաթնասուններ». լատիներեն, ռուսերեն, անգլերեն, գերմաներեն, ֆրանսերեն. էջ 106</ref><ref>Սոկոլով Վ.Ե., Աշխարհի ֆաունա // Կաթնասուններ. տեղեկատու — Մ.: Ագրոպրոմիզդատ, 1990. — С. 108. — 254 էջ — ISBN 5-10-001036-3</ref>, '''մեծ ցիվետ'''<ref name="а" /> կամ '''հնդկական ցիվետ'''<ref name="а" /> ({{lang-la|Viverra zibetha}}), [[գիշատիչներ]]ի [[կարգ]]ի ցիվետների ընտանիքին պատկանող կենդանատեսակ:կենդանատեսակ։

Տարածված է Հեռավոր Արևելքում:Արևելքում։ Վերջին տարիներին կենդանատեսակների թիվը կտրուկ նվազել է և ասիական ցիվետը [[Բնության պահպանության միջազգային միություն|Բնության պահպանության միջազգային միության]] կողմից գնահատվել է, որպես վտանգման սպառնացող տեսակ:տեսակ։

Քիչ քանակությամբ պահպանվել են միայն [[Հարավարևելյան Ասիա]]յի որոշ հատուկ պահպանվող տարածքներում՝ արգելոցներում և ազգային պարկերում:պարկերում։

Տարածված են [[Հարավարևելյան Ասիա]] տարածաշրջանի պետությունների տարածքներում:տարածքներում։

Ազատության մեջ ապրում են [[Լաոս]]ում, [[Թաիլանդ]]ում, [[Վիետնամ]]ում, [[Կամբոջա]]յում, [[Նեպալ]]ում, [[Բութան]]ում, [[Մյանմա]]յում, [[Սինգապուր]]ում, [[Չինաստան]]ի հարավում, [[Հնդկաստան]]ի հյուսիս-արևելքում, ինչպես նաև ամբողջ [[Մալակկա (թերակղզի)|Մալակկա թերակղզու]] տարածքում:տարածքում։

Այս տեսակները հայտնաբերվել են [[Հեռավոր Արևելք]]ի կուսական անտառներում, ինչպիսիք են սաղարթավոր և [[Մշտադալար արևադարձային անտառներ|մշտադալար անտառները]]:։

Ապրում են նաև տնկադաշտերում և միջնակարգ անտառներում՝ [[Բարձրություն ծովի մակարդակից|ծովի մակադրակից]] մինչև 1600 մետր բարձրության վրա:վրա։

Առանց պոչի մարմնի երկարությունը կազմում է 50-95 սմ:սմ։ Պոչը բավականին երկար է՝ 38-59 սմ:սմ։ Կշռում է 3,4-9,2 կգ:կգ։

Կոկորդի վրա ունի զարդանախշեր՝ սև և սպիտակ գույներով:գույներով։ Մարմնի հիմնական գույնը կարմրավուն կամ մոխրագույն է, ոչ հաճախ նաև շագանակագույն:շագանակագույն։

Պոչը գծավոր է և հզոր:հզոր։ Այն ունի գրեթե նույն գունավորումը, ինչ որ կոկորդային հատվածը:հատվածը։