«Ապուշը»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
չ Colon֊ը (:, U+003A) փոխարինում եմ հայերեն վերջակետով (։, U+0589) |
||
Տող 2.
|պատկեր = Ապուշը.jpg
|թարգմանիչ հայերեն = Ա. Ղ. Վարդապետյան
|հրատարակում հայերեն =
}}
Տող 48.
=== Չորրորդ մաս ===
Իվոլգինների տանը հայտնի է, որ Ագլայան ամուսնանում է իշխանի հետ, և Եպանչինների մոտ երեկոյան հավաքվում են նրա հետ ծանոթանալու համար։ Գանյան ու Վարյան խոսում են Լեբեդևի փողերի գողության մասին, որում, ինչպես պարզվում է, մեղավոր է իրենց հայրը։ Գանյան վիճում է գեներալ Իվոլգինի հետ, ապա վերջինս գոռում է «անեծք այս տանը» ու հեռանում։ Շարունակվում են վեճերն Իպոլիտի հետ, որ սպասում է իր
Ագլայան իշխանին նվիրում է ոզնի «ի նշան իր խորին հարգանքի»։ Եպանչինների մոտ Ագլայան ցանկանում է իմանալ նրա կարծիքը ոզնու մասին, ինչի պատճառով իշխանը շփոթվում է։ Ագլայան գոհ չի մնում պատասխանից, և ուղղակի հարցնում է, թե խնդրում է նա արդյոք իր ձեռքը, թե ոչ։ Իշխանը հավատացնում է, որ խնդրում է ու շատ է սիրում նրան։ Ագլայան հարցնում է նրա նյութական վիճակի մասին, ինչը մյուսներին թվում է բոլորովին անպատշաճ։ Հետո նա ծիծաղում է ու փախչում, իսկ քույրերն ու ծնողները գնում են նրա հետևից։ Իր սենյակում Ագլայան լաց է լինում, հաշտվում հարազատների հետ ու ասում, որ բոլորովին էլ չի սիրում իշխանին և «կմեռնի ծիծաղից», եթե նորից տեսնի նրան։ Ագլայան ներողություն է խնդրում իշխանից, իսկ նա այնքան երջանիկ է, որ նույնիսկ չի լսում աղջկա խոսքերը։ Ողջ երեկոյի ընթացքում նա ուրախ զրուցում է, ապա այգում հանդիպում Իպոլիտին, որը սովորականի նման ծաղրում է նրան։
| |||