«Սիմֆոնիա №1 (Բեթհովեն)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ →‎Առաջին սիմֆոնիան և Մոցարտի ու Հայդնի ազդեցությունը: մանր-մունր փոփոխություններ, փոխարինվեց: , → , oգտվելով ԱՎԲ
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (-<nowiki/> +)
Տող 3.
 
=== Ստեղծման և կատարման պատմություն ===
[[Սիմֆոնիա]]<nowiki/>ն գրել է [[Լյուդվիգ վան Բեթհովեն|Բեթհովեն]]<nowiki/>ը՝ 1799-1800 թվականներին, պրեմիերան կայացել է 1800 թվականի ապրիլի 2-ին, [[Վիեննա]]<nowiki/>յում՝ կայսերական [[գյուղաքաղաք]]<nowiki/>ի թատրոնում, [[Պոլ Վրանիցկի]]<nowiki/>ի ղեկավարությամբ։ Մի քանի ամիս անց սիմֆոնիան կատարվել է Լեյցպիգում։ Հենց այնտեղ, 1801 թվականին այն հրատարակվել է Հոֆֆմեյսթերի և Կուհլի տպարաններում։ Բեթհովենը սիմֆոնիան նվիրել է Գոթֆրիդ վան Սվիթենին՝ կայսերական գրադարանի տնօրենի և մեծ բարերարի, իր ժամանակին ընկերացած Մոցարտի և Հայդնի հետ։ Արժե նկատել, որ սիմֆոնիայի եզրափակումը հիմնականում վերաբերում է դեռ 1975 թվականի գարնանը, երբ Բեթհովենը, ուսումնասիրում էր մի քանի մասից բաղկացած նվագներ [[Ալբրեխցբերգեր]]<nowiki/>ի մոտ: Առաջին անգամ սիմֆոնիան կատարվել է 1863 թվականին՝ Ռուսաստանի Մոսկվա քաղաքում։ Ստեղծագործության ամբողջական անունը․ ''«Grande sinphonie avec deux violons, viole, violohcell et contre basse, deux flutes, deux oboe, deux cors, deux fagots, deux clarines et tymbales»։''
 
=== Նվագախումբ ===
Տող 10.
=== Առաջին սիմֆոնիան և Մոցարտի ու Հայդնի ազդեցությունը ===
 
[[Յոզեֆ Հայդն|Հայդն]]<nowiki/>ի սիմֆոնիաները և [[Վոլֆգանգ Ամադեուս Մոցարտ|Մոցարտ]]<nowiki/>ի վերջին սիմֆոնիաները` գրված 18-րդ հարյուրամյակի վերջերին, սահմանել են այդ ժամանակաշրջանի ստեղծագործությունների ժանրը, որը բուռն կերպով ընդունվել և գնահատվել է հատկապես Վիեննայի ունկնդիրների կողմից։ Բեթհովենը՝ ով նոր էր ուշադրության արժանացել վիեննական հանրության կողմից՝ ստիպված էր հաշվի առնել այդ ստանդարտը, այդ պատճառով առաջին սիմֆոնիան մեծապես շարունակում է երաժշտական ավանդույթները ներդրված իր մեծ նախորդների կողմից։ Չնայած այն հանգամանքին, որ մի շարք հեղինակային ոճի առանձնահատկություններ արդեն նկատելի են այս ստեղծագործության մեջ, այդ թվում սֆորցանդոյի հաճախակի օգտագործումը, փողայինների վարպետական խմբերը (սակայն, այն ժամանակվա Լեյցպիգի թղթակիցներից մեկը գրել է՝ - ի դեպ, նշենք, փողայինների հաճախակի օգտագործումը․ կարելի է մտածել, որ սա ավելի շուտ պիեսա է զինվորականի համար, այլ ոչ սիմֆոնիկ նվագախմբի), միևնույն է այն մնում է կարծես Հայդնի և Մոցարտի սիմֆոնիայի «արձագանքը»։
 
== Վերլուծություն ==