«Ածական անուն»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ածական անուն''' կամ ածական, [[առարկա]]յի հատկանիշ նշանակող [[բառ]]ը, խոսքի մաս, որ ցույց է տալիս առարկաների տարբերակված հատկանիշները<ref name=":0" />:։ Օրինակ՝ ''ծանր բեռ, երկարավուն սենյակ, անշահախնդիր ընկերություն, [[Ջուր|քաղցրահամ ջուր]]''։ Պատասխանում է ''ինչպիսի՞, որպիսի՞, ո՞ր'' հարցերին։ Խոսքիմասային հատուկ բնորոշում չունի։ Քերականորեն չի ձևափոխվում։ Միայն գոյականաբար գործածվելիս կարող է հոլովվել, [[Հոգնակի թիվ|հոգնակի]] դառնալ, հոդ ստանալ։ Ածականների մի մասը կարող է արտահայտել համեմատության աստիճան։ Նախապես դիտվել է որպես «անուն» խոսքի մասի տեսակ, առաջին անգամ հայերենում առանձնացվել ու համարվել ինքնուրույն խոսքի մաս [[Մատաթիա Գարագաշյան|Մատաթիա Գարագաչյանի]] կողմից<ref name=":0" />:։ Այլ խոսքի մասին պատկանող բառի անցումն ածականի անվանում են ածականացում<ref name=":0" />:։

Հռոմեական քերականների հետևությամբ որոշները ածականական անուն էին անվանում բառերի այն խմբավորումը, որն ընդգրկում է ածականներն ու դերանունները<ref name=":0">{{Գիրք:Լեզվաբանական բառարան|4-5}}</ref>:։

Սլավոնական լեզուներում որակական ածականին հատուկ ձևեր:ձևեր։ Երբ ածականը ստանում է վերջավորություն, այն կազմում է լի ձև, իիսկ երբ ածականն առանց վերջավորության է, որ գործածվում է որպես ստորոգյալ կամ ստորոգելիական վերադիր, անվանվում է՝ ածականի կարճ ձև<ref name=":0" />:։

Որոշ ածականներ կարող են խնդիր առնել նախադասության մեջ, որն անվանվում է ածականական խնդրառություն:խնդրառություն։ Օրինակ՝ «Մազերը շեկ տղան նորից հայտնվեց այգում», որտեղ ''մազերը'' բառը ''շեկ'' ածականի խնդիրն է:է։ Այս խնդիրը կոչել են ածականի խնդիր կամ խնդիր ածականի<ref name=":0" />:։