«Թանաք»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Թանաք Պիտակներ՝ հետշրջված Վիզուալ խմբագիր |
չ 185.8.126.165 (քննարկում) մասնակցի խմբագրումները հետ են շրջվել GeoO մասնակցի վերջին տարբերակին։ Պիտակ՝ Հետշրջում |
||
Տող 1.
[[Պատկեր:Tinte1.JPG|մինի|250x250փքս|Տարբեր գույների թանաքներ]]
'''Թանաք''', գրելու համար գործածվող ներկանյութերի ջրային լուծույթներ։ Հայտնի է նաև ''մելան'' անունով։
[[Էրեբունի ամրոց|Էրեբունիի]] պեղումների ժամանակ շենքերի պատերին հայտնաբերված կանաչ, կապույտ, վարդագույն, ծիրանագույն և մուգ բալի գույնի որմնանկարները վկայում են, որ մ․ թ․ ա․ 8-րդ դարում [[Հայաստան]]ում թանաքը կիրառվել է [[հայկական որմնանկարչություն|որմնանկարչության]] մեջ։
13-18-րդ դարերում հայկական ձեռագրերում պահպանվել են թանաք պատրաստելու բազմաթիվ դեղատոմսեր, ըստ որոնց թանաք ստանալու համար կիրառվել են բուսական ([[խունկ]], [[գարի]], [[տորոն]], [[գխտոր]], [[կտավատ]]ի ձեթ, [[Նուռ|նռան]] կեղև և այլն), կենդանական ([[լեղի]], [[կաթ]], [[ձու]], [[որդան կարմիր]] և այլն), ինչպես նաև հանքային ծագման (արջասպներ, պաղլեղներ, կիր, պողպատի խարտուք, լեղակ և այլն) նյութեր։
Թանաք ստացվել է տարբեր եղանակներով՝ [[բույսեր]]ի տերևները, ծաղիկներն ու արմատները տրորելով և քամելով, ջրի մեջ եփելով, ծեծելով և այլն։
Սև թանաք հիմնականում ստացվել է գխտորից, կարմիրը՝ որդան կարմիրից, տորոնից, քրքումից կամ դրանց խառնուրդներից, կապույտը՝ լեղակից<ref>{{Գիրք:ՀՀՀ2|265}}</ref>։
== Ծանոթագրություններ ==
| |||