«Զաքարյան իշխանապետություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չNo edit summary
Տող 39.
 
Զաքարյանների օրոք վերջին անգամ հայ ժողովուրդը իր տարածքում կարողանում է ստեղծագործական աշխատանքի անցնել։ Կառուցվում են նորանոր վանքեր ու եկեղեցիներ, ամրոցներ ու բերդեր, շունչ են տրվում հայկական միջնադարյան քաղաքներին։ Որպես քաղաք՝ նոր զարգացում է ապրում [[Երևան]]ը: Նրանց թուլացմանն ու անկմանը զուգընթաց, հայ ժողովուրդը սկսում է արտագաղթել հայրենիքից, առաջանում են միջնադարյան գաղթավայրեր [[Եվրոպայի հայկական միջնադարյան գաղթավայրերը|Եվրոպայում]] և [[Ասիայի հայկական միջնադարյան գաղթավայրերը|Ասիայում]]: Հայաստանում մեկը մյուսին է հաջորդում [[Մոնղոլ-թաթարների տիրապետությունը Հայաստանում|մոնղոլ-թաթարների]], [[Կարակոյունլուների տերություն|Կարակոյունլու]] և [[Ակկոյունլուների տերություն|Ակկոյունլու]] թուրքմենների, [[Օսմանյան կայսրություն|օսմանյան թուրքերի]] և [[Սեֆյան Պարսկաստան|պարսիկների]] տիրապետությունը։ Բնակություն են հաստատում բազմաթիվ քրդական ու թյուրքական ցեղեր։
 
{{Հայոց պատմություն}}
 
== Զաքարյանների ծագում ==