«Գերմանիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

{{հիմնական|Գերմանական կայսրություն}}{{Հատված|Վերնագիր=Հատված Վիլհելմ II-ի հայտնի «կրակոտ և շովինիստական հռետորաբանությունից»|Վերնագիրը ներքևից=|Բովանդակություն=Մեծ անդրծովյան խնդիրներ են ընկել Գերմանական կայսրության վրա, խնդիրներ, որոնք շատ ավելի մեծ են, քան մեր երկրից որևէ մեկը կսպասեր: Գերմանական կայսրությունը, ինչպես իրեն է հատուկ, պարտավոր է օգնել իր քաղաքացիներին, ովքեր վտանգի մեջ են օտար երկրներում: Խնդիրներ, որոնք հին գերմանական ազգի Հռոմեական կայսրությունը ի վիճակի չէր լուծել, նոր Գերմանական կայսրությունը հստակ գիտի լուծման ձևը: Սա հնարավոր է դարձնում մեր բանակը:|Նկարագրություն=|Հավասարեցում=right|Լայնություն=210px|Բարձրություն=|Տառատեսակի չափ=14px|Ֆոն=#eeeeee|Առանց ընդհատումների=}}[[Գերմանիայի վերամիավորումմիավորում]]ից հետո [[Օտտո ֆոն Բիսմարկ]]ը հռչակվում է երկրի [[Կանցլեր|բունդեսռայխկանցլեր]]։ Ֆրանսիայի նկատմամբ հաղթանակն այս երկրի համար առաջ է քաշում զարգացման մեծ հեռանկար։ [[Ֆրանկֆուրտյան հաշտության պայմանագիր|Ֆրանֆուրտի պայմանագրով]] նախ և առաջ վերջինս վերահսկողություն է սահմանում [[Էլզաս]] և [[Լոթարինգիա|Լոթարինգիա երկրամասերի]] նկատմամբ, ապա որպես փոխհատուցում ստանում 5 միլիարդ ֆրանկ ռազմատուգանք։ [[Վիլհելմ II|Վիլհելմ II-ի]] կառավարման տարիներին Գերմանիան, ինչպես և մյուս եվրոպական տերությունները, բռնում է զարգացման [[Իմպերիալիզմ|իմպերիալիստական]] ուղին՝ քանիցս բախվելով հարևան երկրների հետ։ Սա հանգեցնում է նրան, որ Գերմանիայի հետ սերտ հարաբերություններ ունեցող շատ երկրներ հրաժարվում են իրենց [[Դաշնակցային պայմանագիր|դաշնակցային պարտավորություններից]]։ Նմանօրինակ աշխարհաքաղաքական պայմաններում Գերմանիան մերձենում է [[Ավստրո-Հունգարական կայսրություն|Ավստրո-Հունգարական կայսրության]] հետ, ով նախկինում պահպանում էր [[Չեզոքություն|նետրալիտետը]]<ref>Fulbrook 1991, pp.&nbsp;135, 149.</ref>: