«Երկար դանակների գիշեր»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 137.
Մի մասը սարսափում էր մահապատիժների ահռելի քանակից և շատ գերմանացի սատարողներից։
Քիչ բացառություններից էին գեներալ [[Կուրտ ֆոն Համերշտեյն-Էքորդ]]ը և ֆելդմարշալ [[Ավգուստ ֆոն Մակենզեն]]ը, որոնք պայքարում էին, որպեսզի Հիտլերն արդարացնի Շլեյխերին{{sfn|Wheeler-Bennett|1967|p=328}}։ Համերշտեյնը, ով Շլեյխերի մոտ ընկերն էր, ամենաշատն էր զայրացել, երբ ՍՍ-ը չթույլատրեց մասնակցել Շլեյխերի թաղման արարողությանը 7 արգրավեց պսակները, որոնք նա բերել էր{{sfn|Wheeler-Bennett|1967|p=328}}։ Բացի Շլեյպերի և Բրեդովի արդարացման համար պայքերից, Համերշտեյնը և Մակենզենը հուշագիր ուղարկեցին Հինդենբուրգին հուլիսի 18-ին՝ բերելով զտման մանրամասները և որ Պապենը հազիվ է մազապուրծ եղել{{sfn|Wheeler-Bennett|1967|p=329}}։ Հուշագրով պայանջում էին, որ Հիտլերը պատժի մեղավորներին և քննադատի Բլոմբերգին Շլեյխերին և Բրեդովին սպանողներին աջակցելու համար{{sfn|Wheeler-Bennett|1967|p=329}}։ Վերջապես Համերշտեյնը և Մակենզենը պահանջում էին Հինդենբուրգին ստիպել կառավարությանը, որպեսզի աշխատանքից ազատի բարոն [[Կոնստանտին ֆոն Նեյրատ]]ին, [[Ռոբերտ Լեյ]]ին, Հերման Գյորինգին, [[Վերներ ֆոն Բլոմբերգ]]ին, Ջոզեֆ Գեբելսին և [[Ռիչարդ Վալտեր Դարե]]ին{{sfn|Wheeler-Bennett|1967|p=329}}։ Հուշագրով նաև պահանջում էին ստեղծել նոր կառավարություն, որտեղ Համերշտեյնը կլիներ պաշտպանության նախարար{{sfn|Wheeler-Bennett|1967|p=329}}։ Առաջարկվում էր Նեյրատին փոխարինի Նադոլնին, ով ԽՍՀՄ-ում նախկին դեսպանն էր և հակառակ Հիտլերի պահանջում էր ԽՍՀՄ-ի հետ հարաբերությունների լավացմանը այն աստիճանին, ինչ եղել էր մինչև 1933 թվականը{{sfn|Wheeler-Bennett|1967|p=329}}։
Հինդենբուրգը երբեք չպատասխանեց հուշագրին և պարզ չէ անգամ նա տեսել է այն թե ոչ, քանի որ [[Օտտ Մեյսներ]]ը, ով ապագայում դարձավ նացիստ, հնարավոր է չի փոխանցել Հինդենբուրգին{{sfn|Wheeler-Bennett|1967|p=330}}։
[[File:Bundesarchiv Bild 183-W0402-504, Generaloberst Werner von Blomberg.jpg|thumb|upright|[[Վերներ ֆոն Բլոմբերգ]]ը 1934 թվականին]]
== Ծանոթագրություններ ==
| |||