«Մասնակից:Մարտիրոսյան Նարինե/Ավազարկղ16»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 146.
Առաջին երկու պատմությունները ուսումնասիրվել են միջնադարի և Վերածննդի աստվածաբանների կողմից Հիսուսի խաչելությանը զուգահեռ: ''Պղնձե օձի '' մասին պատմության մեջ Աստծուց բողոքող Իսրայելի ժողովուրդը պատժվել է թունավոր օձերի ներխուժմամբ: Մարդկանց ազատելու համար Աստված Մովսեսին կարգադրում է տեղաշարժել պղնձե օձով սյունը: Միքելանջելոն ընտրել է բազմապատկեր կոմպոզիցիան`պատկերելով օձերի խայթոցից մահացող անբոխին, որը առանձնացվում էր փրկվածներից և հավատացողներից:
''Ամանի պատիժը '' վահանակը պատմում է պարսից արքայի զորահրամանատարի դավադրության բացահայտման մասին, որը մտադիր էր կործանել հրեա ժողովրդին («[[Եսթեր (գիրք)]]»): Վահանակի կոմպոզիցիան կառուցված է տրիպտիխի սկզբունքով:կենտրոնում հիմնական տեսարանն է Աման արքայի — պատիժն է, այն շրջանակված է եսֆիրի և հրաման տվող Արտաքսերքսի դավադրության բացահայտման պատկերներով:
Դավիթի և Յուդիֆիի պատմությունները մեծ համբավ ունեն Վերածննդի արվեստի մեջ, հատկապես Ֆլորենցիայի նկարիչների մոտ, քանի որ բռնակալների տապալման թեման խիստ հրատապ էր այս քաղաք - հանրապետությունում:
== Ignudi ==
|