«Մանոն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հյուրանոցի տերը - բարիտոն

 

== Օպերայի կարճ բովանդակությունը ==

Կոմսի շնորհիվ բանտից ազատված շեվալյե դը Գրիյոն Լեսկոյի հետ սպասում է դեպի Գավր ուղևորվող կալանավորների խմբին, որոնց մեջ պետք է լինի նաև Մանոնը: Դատարանը վճռել է նրան աքսորել գաղութ՝ որպես թեթևաբարո կին: Սակայն դը Գրիյոն որոշում է ամեն գնով ազատել նրան այնտեղից: Մոտենում են կալանավորներին ուղեկցող զինվորականները: Լեսկոն և դը Գրիյոն բանակցության մեջ են մտնում սերժանտի հետ: Մեծ գումարի դիմաց նրանց հաջողվում է կազմակերպել տեսակցություն Մանոնի հետ: Մանոնը կարող է մինչև լուսաբաց մնալ բանտում: Մանոնին ուղեկցում են տեսակցության վայր: Նա անճանաչելի է դարձել, հիվանդ է, մազերը կտրված են, բանտի համազգեստով է: Բայց դը Գրիյոյի համար դա ոչինչ չի նշանակում, նա դեռ նախկինի պես սիրում է Մանոնին: Դը Գրիյոն առաջարկում է Մանոնին փախչել միասին, սակայն Մանոնը ուժասպառ է եղել: Նրանք ընկնում են իրենց անցյալին վերաբերող հիշողությունների գիրկը, հիշում են այն սերը, երջանկությունը, որը չէին գնահատել: Մանոնի մոտ հայտնվում է փրկության հույս, նախկին երջանկության վերածնունդի հույս: Երջանկանում է, փախչելու ժամանակն է: Բայց արդեն ուշ է: Հիվանդությունը կոտրում է Մանոնին: '''«Այսպիսինն էր Մանոն Լեսկոյի կյանքը»''' խոսքերը շուրթերին նա մահանում է դը Գրիյոյի ձեռքերի մեջ:

 

{{Արտաքին հղումներ}}