«Իսպանական ժառանգության համար պատերազմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Replacing Hyacinthe_Rigaud_-Portrait_of_Claude_Louis_Hector_de_Villars_(1704)_-_Palace_of_Versailles.jpg with File:Rigaud_-_Claude_Louis_Hector_de_Villars_-_Château_de_Vaux-le-Vicomte.jpg (by CommonsDelinker because: [[:c:C
չ փոխարինվեց: բարձրունք → բարձունք (2) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 150.
 
=== Գործողություններն Իտալիայում ===
1702 թվականի սկզբին ավստրիական զորքերը (50 հազար զինվոր) ձմեռում էին Օլիո գետի բարձրունքումբարձունքում, Օստիանո շրջանում, Լովելերայում, Միրանդոլայում և Կստիլոնեում<ref name="Falkner The War"/>:
 
Ֆրանսիացիները կանգնած էին Օլիո գետից արևմուտք (գլխավոր հենակետը [[Կրեմոնա]] քաղաքն էր) և Տեսեյի 6-հազարանոց զորքը՝ Մանտույում: Վիլերուայի ուժերը հաշվվում էին մինչև 75 հազար: Հույսով լինելով, որ իրեն ուղարկված համալրումը կժամանի ավելի շուտ, քան արքայազն Եվգենին էր կարծում՝ մարշալը ցանկանում էր արքայազնին ստիպել հանել Մանտույի պաշարումն ու Տեսեյի ջոկատով համալրված հեռացնել Մինչիո գետի մյուս ափը: Սակայն, Եվգենին որոշեց դեռևս հակառակորդի համալրման գալը նվաճել Կրեմոնան՝ զորքերն այնտեղ մտցնելով ամրոցի խրամատից դեպի ավստրիացիների համախոհ աբբա Կոզոլիի գինեպահեստ տանող ստորգետնյա անցուղիով<ref name="Falkner The War"/>:
Տող 193.
Սեպտեմբերի 24-ին Վիլարը 30 գումարտակներով, 40 էսկադրոններով և 33 հրանոթով, Գյունինգենյան լեռնանցքով շրջանցելով, հասցրեց հասնել Գյունինգեն, որտեղ նախաձեռնեց կամրջի շինարարություն, որն ավարտվեց հոկտեմբերին: Հաշվի առնելով հակառակորդի գործողությունները՝ հոկտեմբերի 2-ին մարշալն անցավ Հռենոսի աջ ափ (ռազմական հնարք, որը այն ժամանակներում բարձր էր գնահատվում և համարվում էր իսպանական ժառանգության համար մղվող պատերազմի կարևոր դրվագներից մեկը) և որոշեց գրոհել կայսերականներին: Նա նրանց շրջանցեց Վիլցով և հետո ձեռք մեկնեց բավարացիներին, որոնց հետ միավորմանը քաղաքական նկատառումներից ելնելով հատկապես պնդում էր ֆրանսիական թագավորը:
 
Մարտավարական տեղաշարժերից ու շրջանցման գործողություններից հետո հոկտեմբերի 14-ին Ֆրիլանգենի մոտ նա գրոհեց մակգրաֆին: Ֆրանսիացիներն իրենց շարքերում ունեին 17 հազար, իսկ կայսերականները՝ 14 հազար զինվոր: Երկու ժամ տևած ճակատամարտը բավականին կատաղի էր: Այնուամենա Ֆրիդլինգենի բարձրունքներիբարձունքների խրամատների գրավումն ու կիրասիրի փառահեղ գրոհը վճռեցին պատերազմի ելքը հօգուտ ֆրանսիացիների, ովքեր ունեցան 2,5 հազար սպանված և վիրավոր: Կայսերականների կոորուստները կազմում էին 2 հազար: Մակգրաֆ Լյուդվիգը նահանջեց դեպի Շտաուֆեն, որտեղ միավորվեց համալրման եկածների հետ:
 
Հոկտեմբերի 15-ին Ֆրիդլինգենի հանձնումից հետո թշնամական բանակները մեկնեցին ձմեռելու համար նախատեսված ճամբարներ: