«Հաճախասրտություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Սիմպաթիկ նյարդային համակարգ]]<nowiki/>ի ակտիվացումը հանգեցնում է սրտի կծկումների հաճախացման, պայմանավորված ինչպես սիմպաթիկ նյարդաթելերի անմիջական ազդեցությամբ սրտամկանի վրա, այնպես էլ [[Ներզատական համակարգ|էնդոկրին համակարգ]]<nowiki/>ի [[Հորմոններ|հորմոններով]] միջնորդավորված, ինչպիսին է [[Ադրենալին|ադրենալինը]], որն ունի նույն ազդեցությունը։ Սիմպաթիկ համակարգի ակտիվացումը սովորաբար պայմանավորված է լինում ֆիզիկական կամ հոգեբանական [[Սթրես|սթրեսով]]։ Սա համարվում է այսպես կոչված «կռվիր կամ փախիր» պատասխանի հիմքը։ Սիմպաթիկ նյարդային համակարգը կարող է խթանվել նաև [[Էֆեդրին|էֆեդրինով]], [[Ամֆետամին|ամֆետամինով]] կամ [[Կոկաին|կոկաինով]]։ Որոշ էնդոկրին խանգարումների դեպքում ինչպիսին է օրինակ ֆեոքրոմացիտոման, դիտվում է [[Ադրենալին|ադրենալինի]] գերարտազատում, որը կարող է հանգեցնել հաճախասրտության՝ անկախ [[նյարդային համակարգ]]<nowiki/>ի խթանումից։ [[Հիպերթիրեոզ|Հիպերթիրեոզը]] նույնպես կարող է հաճախասրտության պատճառ հանդիսանալ<ref name="AmbMed2003">Barker RL, Burton JR, Zieve, PD eds. Principles of Ambulatory Medicine. Sixth Edition. Philadelphia, PA: Lippinocott, Wilkins & Williams 2003</ref>։ ։ՍինուսայինՍինուսային հաճախասրտության վերին սահման է համարվում 220 զ/ր-ից հանած հիվանդի տարիքը։

[[Փորոքային հաճախասրտություն|Փորոքային հաճախասրտությունը]] փորոքներից ծագող և կյանքին պոտենցիալ վտանգ ներկայացնող հաճախասրտություն։ Այն սովորաբար կանոնավոր, լայն կոմպլեքսային հաճախասրտություն է, որի դեպքում սրտի կծկումների հաճախությունը կազմում է 120-250 զ/ր։ Փորոքային հաճախասրտության կլինիկորեն կարևոր ենթատիպ է համարվում Torsades de Pointes հաճախասրտությունը, որը կարող է առաջանալ [[երկար QT համախտանիշ]]<nowiki/>ի դեպքում։ Այս առիթմիաները սովորաբար տևում են վայրկյաններ կամ րոպեներ, (պարոքսիզմալ հաճախասրտություն), ավելի երկար տևող փորոքային հաճախասրտությունը խիստ վտանգավոր է և կարող է հանգեցնել [[Փորոքային ֆիբրիլյացիա|փորոքների ֆիբրիլյացիայ]]<nowiki/>ի։