«Ստեփան Լիսիցյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Գիտնական}}
 
'''Ստեփան Դանիելի Լիսիցյան''' ({{ԱԾ}}), ազգագրագետ, հասարակական գործիչ, պատմաբան, աշխարհագրագետ, բանասեր, մանկավարժ, թարգմանիչ, հրատարակիչ, պրոֆեսոր ([[1941]]), ՀԽՍՀ գիտությունների վաստակավոր գործիչ ([[1945]])։
 
== Կենսագրություն ==
[[1884]] թվականին ավարտել է [[Թիֆլիս]]ի արական գիմնազիան, [[1889]] թվականին՝ [[Վարշավայի համալսարան]]ի պատմաբանասիրական ֆակուլտետը։ [[1889]]-[[1891]] թթ.թվականներին դասավանդել է [[Գևորգյան ճեմարան]]ում, [[1894]]-[[1915]] թթ.՝թվականներին՝ [[Ներսիսյան դպրոց]]ում։ [[1904]] թվականին և [[1910]]-[[1911]] թթ.թվականներին ուսումնասիրել է [[Վիեննա]]յի [[Մխիթարյան միաբանություն|Մխիթարյանների]] գրադարանում, [[Բեռլին]]ի և Եվրոպայի այլ քաղաքների թանգարաններում եղած հայագիտական նյութերը։ [[1892]]-[[1903]] թթ.թվականներին եղել է Թիֆլիսի հայոց հրատարակչական ընկերության խմբագրության անդամ և քարտուղար, [[1898]]-[[1921]] թթ.՝թվականներին՝ Թիֆլիսի Կատարինե Լիսիցյանի հայկական տարրական երկսեռ դպրոցի (1911 թվականից՝ գիմնազիա, 1921 թվականից՝ տեխնիկում) ուսուցիչ և տնօրեն։ [[1892]]-[[1898]] թթ.թվականներին աշխատակցել է [[Աղբյուր (ամսագիր, Թիֆլիս)|«Աղբյուր»]] և «Տարազ» հանդեսներին<ref>{{cite book|author=|title=Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005}}</ref>։
[[Պատկեր:Ստեփան Լիսիցյան (2).JPG|մինի|աջից|250px|Ստեփան Լիսիցյանի դիմաքանդակը Երևանի թիվ 34 դպրոցի առջև]]
 
== Գործունեություն ==
Հիմնադրել, խմբագրել և հրատարակել է (1905-1917, 1922) «[[Հասկեր (ամսագիր)|Հասկեր»]] մանկական ամսագիրը։ [[Հովհաննես Թումանյան]]ի ու [[Լևոն Շանթ]]ի հետ կազմել և հրատարակել է «Լուսաբեր» մայրենի լեզվի դասագիրքը (Թիֆլիսում, [[Կ. Պոլիս|Կ. Պոլսում]])։ [[1924]] թվականից աշխատել է ՀԽՍՀ լուսժողկոմատի մեթոդաբանական բյուրոյում, [[1925]]-[[1928]] թթ.՝ Հայաստանի կենտրոնական գավառագիտական բյուրոյի ղեկավար, [[1938]]-1[[9431943]] թթ.թվականներին դասավանդել է [[Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան|ՀՊՄԻ]]-ում, 1924-[[1947]] թթ.՝ [[Երևանի պետական համալսարան]]ում (1940 թվականից՝ աշխարհագրական ֆակուլտետի ֆիզիկական աշխարհագրության ամբիոնի վարիչ)։ 1928-1947 թթ. ղեկավարել է ՀՊՊԹ ազգագրության բաժինը։ Կազմակերպել է գիտական արշավախմբեր, գրառել ազգագրական նյութեր, ձեռք բերել թանգարանային ավելի քան 1000 ցուցանմուշ։
Ազգագրական աշխատանքները կանոնավորելու և գիտական հիմքերի վրա դնելու նպատակով կազմել ու հրատարակել է «Ազգագրական հարցարանը» (1946)։ Հրատարակել է «ՀԽՍՀ ֆիզիկական աշխարհագրություն, դեմոգրաֆիայով» (1940) աշխատությունը, գրել մենագրություն Հայկական լեռնաշխարհի ֆիզիկաաշխարհագրական պայմանների մասին (ձեռագիր)։ Եղել է Հայկական աշխարհագրական ընկերության հիմնադիրներից և նախագահի տեղակալ (1937-1939)։