«Ֆեոդոր Դոստոևսկի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Սակայն հաջորդ՝ «Նմանակը» ստեղծագործությունն անըմբռնողությամբ ընդունվեց։ Դ. Գրիգորովիչի խոսքերով, Դոստոևսկուն տրված հիացական գնահատականն ու «գրեթե հանճարի աստիճանի» հասցնելը փոխարինվեց հիասթափությամբ և դժգոհությամբ։ Բելինսկին փոխեց իր նախնական բարյացակամ վերաբերմունքը սկսնակ գրողի հանդեպ։ «Բնական դպրոցի» քննադատները ծաղրանքով էին գրում Դոստոևսկու՝ որպես նորահայտ և չընդունված հանճարի մասին։ Բելինսկին չկարողացավ գնահատել «Նմանակի» նորարարությունը, որի մասին [[Միխայիլ Բախտին]]ը գրեց միայն շատ տարիներ անց։ Բացի «անզուսպ Վիսարիոնից», Դոստոևսկու առաջին երկու ստեղծագործություններին դրական գնահատական տվեց միայն սկսնակ և խոստումնալից քննադատ [[Վալերիան Մայկով]]ը։ը<ref>Майков В. Н. Статья «Нечто о русской литературе в 1846 г.» Отечественные записки. 1847. № 1. Отд. V. С. 3–4)</ref>։

«Ոճիր և պատիժ» վեպի համար Կատկովը շատ լավ վճարեց, բայց որպեսզի այդ գումարը պարտատերերը չզավթեին, գրողն իր նոր կնոջ հետ մեկնեց արտասահման։ Ուղևորությունն արտացոլվել է այն օրագրում, որ Աննա Գրիգորևնա Դոստոևսկայան սկսել էր վարել 1867 թվականից։ [[Գերմանիա]]յի ճանապարհին ամուսինները մի քանի օրով կանգ առան [[Վիլնյուս]]ում։ում<ref>({{cite web|url=http://www.gazeta.ru/news/culture/2006/12/13/n_1014524.shtml|title=В центре Вильнюса открыли памятную доску Фёдору Достоевскому|date=2006|publisher=Газета.Ru|accessdate=2012 թ․ մայիսի 8|archiveurl=http://www.webcitation.org/68fVY6jT6|archivedate=2012-06-25}})</ref>։

Գրողի այրու այս խոսքերը հիշեցնում են [[Պուշկին Ալեքսանդր|Պուշկինի]] մահվան կապակցությամբ Դոստոևսկու արտասանած ճառի տողերը. «Պուշկինը մահացավ ուժերի բուռն ծաղկման շրջանում և, անկասկած, իր հետ այն աշխարհ տարավ մի մեծ գաղտնիք։ Եվ ահա մենք այժմ առանց նրա բացահայտում ենք այդ գաղտնիքը»:<ref>Дневник писателя. 1880 год (Достоевский), ГЛАВА ВТОРАЯ, Достоевский Ф. М., Пушкин (Очерк)</ref>։