«Հայոց ազգային խորհուրդ (Բաքու)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Խորհրդի ջանքերն ուղղված են եղել Բաքվի հայ աղետյալների վիճակը թեթևացնելու, փախստականներին իրենց բնակավայրերը վերադարձնելու, հայ ռազմագերիներին ու պատանդներին փրկելու, հիվանդներին, որբերին, վիրավորներին խնամելու և այդ նպատակով դրամական միջոցներ հայթայթելու գործին։ Աղետյալների, գերիների իրավունքների պաշտպանությամբ Ազգային պորհուրդը դիմումներ է հղել հասարակական, պետական, զինվորական մարմիններին։ Այդ ժամանակաշրջանումԱզգային ժողովի պատվավոր նախագահն էր Շամախու թեմի առաջնորդ [[Բագրատ արքեպիսկոպոս Վարդազարյան]]ը։ 1918-ի վերջին Ադրբեջանի Հանրապետության կառավարությունը դիմել է Ազգային խորհրդին՝ կառավարության կազմում ու խորհրդարանում համատեղ աշխատելու առաջարկությամբ։ Խորհուրդն սկզբում մերժել է այդ առաջարկը՝ չարագործների հետ չհամագործակցելու պատճառաբանությամբ, սակայն [[անգլիացիներ]]ի խորհրդով ընդունել է։ Ազգային խորհուրդը 1918-ի հոկտեմբերին, կառավարությունից գաղտնի, խորհրդի անդամ տնտեսագետ [[Բախշի Իշխանյան]]ի միջոցով տվյալներ է հավաքել Բաքվի հայ բնակչության ֆիզիկական ու նյութական կորուստների մասին։ [[Անտանտ]]ի երկրների Բաքվում ներկայացուցիչ անգլիական զինվորական իշխանությունների կարգադրությամբ ստեղծվել է պաշտոնական հանձնաժողով, որի հաշվարկների համաձայն՝ թուրքական արշավանքի հետևանքով Բաքվի հայ խաղաղ բնակչության մարդկային կորուստները կազմել են 30 հազար, նյութական կորուստները (ոչ լրիվ հաշվարկներով)՝ 453,2 միլիոն [[ռուբլի]] (1914-ի գներով)։ Բաքվի Հայոց ազգայինխորհրդի ամբողջ գործունեությունը, կառավարության և խորհրդարանի անդամներ նշանակելու նրա իրավասությունը, Ադրբեջանի հայության տնտեսական, մշակութային ու քաղաքական գործունեությունը ղեկավարելու լիազորությունները վկայում են, որ 1918-ին Ադրբեջանի դեմոկրատական հանրապետությունն ստեղծվել է պետական իշխանության մարմիններ ունեցող երկու ժողովուրդների՝ հայերի ու թուրք-թաթարական համաձայնության հիման վրա։վրա<ref>Հայ Սփյուռք հանրագիտարան, Երևան, ՀՀՀ, 2003, էջ 26-27։</ref>։