«Կամպտոդակտիլիա»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
չ կետադրական նշանը ծանոթագրությունից հետո oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 5.
|NCI Thesaurus = Կեռմատություն, ծալամատություն, կամպիլոդակտիլիա, ստրեբլո (միկրո) դակտիլիա
}}
'''Կամպտոդակտիլիան''' (նաև՝ կամպիլոդակտիլիա, ստրեբլո (միկրո) դակտիլիա, [[հին հունարեն]] κάμπτων «ծալված, կեռ, ճկված» և δάκτυλος «մատ», հայերեն բառացիորեն՝ '''կեռմատություն, ծալամատություն''') բժշկական տերմին է, որը նկարագրում է մատի ծալվածությունը: Իրենից ներկայացնում է մերձադիր միջմատոսկրային հոդի ծալման ֆիքսված դեֆորմացիա և ամենից հաճախ ախտահարում է ճկույթը։ Մատների բնածին ծալվածության մասին առաջին հրապարակումը պատկանում է անգլիացի բժիշկ Տամպլինին (1846 թվական),<ref>{{Cite web|url=https://catalyst.library.jhu.edu//catalog/bib_70941|title=Lectures on the nature and treatment of deformities : delivered at the Royal orthopaedic hospital, Bloomsbury Square - JH Libraries|website=catalyst.library.jhu.edu|language=en|accessdate=2017-06-21}}</ref> սակայն «կամպտոդակտիլիա» տերմինն առաջարկել է ֆրանսիացի նյարդաբան Լուի Լանդուզին 1906 թվականին
== Գենետիկա ==
Կամպտոդակտիլիան կարող է լինել սպորադիկ (պատահական) կամ ժառանգական: Երկրորդ դեպքում այն հանդես է գալիս որպես աուտոսոմ դոմինանտ հատկանիշ, որն օժտված է իր թերի ժառանգական էքսպրեսիվությամբ
== Պատճառներ ==
Կամպտոդակտիլիայի կոնկրետ պատճառը մնում է անհայտ, սակայն կան մի շարք թերություններ, որոնք հանգեցնում են այս բնածին տարբերությանը: Դրանցից են մասնավորապես մատի ծալումը վերահսկող որդանման մկանի բացակայությունը և ծալիչ ու տարածիչ ջլերի անոմալիաները
Կամպտոդակտիլիան կարող է հանդես գալ նաև որպես տարբեր [[Բնածին արատներ|բնածին]] համախտանիշների ախտանշան (այբբենական կարգով).
Տող 39.
Որպես կանոն, կամպտոդակտլիան որևէ բուժման կարիք չի ունենում, քանի որ այդ բնածին տարբերությունն ավելի շատ զուտ կոսմետիկ խնդիր է: Մասնավորապես, եթե մատի ծալիչ կոնտրակտուրան 30 աստիճանից պակաս է, այն չի կարող խանգարել ձեռքի բնականոն գործունեությունը:
Անհրաժեշտության դեպքում ընդունված բուժման տարբերակ է օրթեզավորումը և կինեզիթերապիան (վարժություններ)
Վիրահատությունը, որպես կանոն, վերջին տարբերակն է, որը կատարվում է ծայրահեղ դեպքերում և երբեմն տալիս է ոչ բավարար արդյունքներ, մասնավորապես, մատի ծալվածության կրկնություն, ուստի կարևոր է վիրահատությունը համատեղել օրթեզավորման և կինեզիթերապիայի հետ
== Լրացուցիչ նկարներ ==
<gallery perrow="2" widths="300" heights="300">
Piero del Pollaiolo - Altarpiece with Three Saints - WGA18050.jpg|«Խորանապատկեր 3 սրբերով. Վինսենթ, Հակոբ և Եվստաթեոս»: Նկարիչներ՝ Պոլայոլո եղբայրներ, 1467-1468 թվականներ, Ֆլորենցիա, Իտալիա: Մասնագետների կարծիքով սրբերի ձեռքերին առկա են տարբեր ձևախախտումներ, որոնք բնորոշ այնպիսի պաթոլոգիաներին, ինչպիսիք են կամպտոդակտիլիան ու կլինոդակտիլիան (Սբ. Վինսենթ և Սբ. Եվստաթեոս) և օստեոարթրոզը (Սբ. Հակոբ)
</gallery>
|