«Յոթ իմաստուն»–ի խմբագրումների տարբերություն

{{քաղվածք|Իմաստունները ճշմարիտ մտքերի առատ պաշար ունեն։ Ամենքն էլ կարող են Կյանքի համար օգտակար խորհուրդներ գտնեն այդտեղ։ |Ֆեոկրիտ''<ref name="Шахнович2">{{книга|автор=[[Шахнович, Михаил Иосифович|Шахнович М. И.]]|заглавие=Происхождение философии и атеизм|оригинал=|ссылка=http://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Ateizm/schahn/index.php|викитека=|ответственный=|издание=|место=Л.|издательство=[[Наука (издательство)|Наука]]|год=1973|том=|страницы=|столбцы=|страниц=|серия=|isbn=|тираж=|ref=Шахнович}} Гл. 3</ref>''}}

Նրանց անունները հայտարարվել են [[Աթենք|Աթենքում]] արխոտ Դամասիայի ժամանակ ( Ք․ա 582-581թվականներ581 թվականներ)<ref>''[[Чанышев, Арсений Николаевич|Чанышев А. Н.]]'' [proza.ru/2010/07/02/830 Философия как слово]</ref>։

Հին աղբյուրները, անունների տարբեր կոմբինացիաներ են բերում, սակայն դրանցից չորսը անփոփոխ են<ref name="Чанышев" /><ref name="DL">[[Диоген Лаэртский]]. [http://filosof.historic.ru/books/item/f00/s00/z0000279/st000.shtml О знаменитых философах], I</ref>։

* [[Թալես Միլեթացի]]

* [[Սոլոն|Սոլոն Աթենացի]]

* Բիանտ Պրիենացի

* Պիթակ Միթիլենացի

Ընդորում,Ընդ որում Թալեսը միշտ առաջինն է ցանկում<ref>[https://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Ateizm/schahn/index.php name="Чанышев"Шахнович М. Происхождение философии и атеизм]</ref>։

Մեզ հասած ամենավաղ ցանկը բերված է պլատոնյան «Պրոտագոր» երկխոսության մեջ (Ք․ա․6-րդ դար)<ref>[https://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Ateizm/schahn/index.php name="Чанышев"Шахнович М. Происхождение философии и атеизм]</ref>, այդտեղ էլ հաղորդվում է դրանց մասին ավանդույթը<ref>[https://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Ateizm/schahn/index.php name="Шахнович" М. Происхождение философии и атеизм]</ref>։

Ավելի ուշ [[Դիոգենես Սինոպացի|Դիոգենեսի]] ցանկում քիչ հայտնի Միսոնի փոխարեն նշված է կարինֆացի բռնակալ Պերիանդրը<ref>[https://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Ateizm/schahn/index.php name="Чанышев"Шахнович М. Происхождение философии и атеизм]</ref><ref>[http://centant.spbu.ru/centrum/publik/books/paradoxa/005.htm Э. Д. Фролов. Парадоксы истории — парадоксы античности<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>։ Նշվում է, որ այն կարող է Պլատոնի ցանկի փափոխվածփոփոխված տարբերակը լինիլինել<ref>[https://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Ateizm/schahn/index.php name="Чанышев"Шахнович М. Происхождение философии и атеизм]</ref><ref>[http://www.sno.pro1.ru/projects/pisistratides/varia/makarovII.htm Макаров И.А. Тирания и Дельфы в рамках политической истории Греции второй половины VII-VI в. до н.э<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>։

Դիոգենեսի համոզմամբ, այդ ցանկի մեջ մտնում էր Ակուսիլիասը, [[Անաքսագորաս]], [[Արիստիդես Աթենացի|Արիստոդեսը]], Լասը, Լեոֆանոսը, Լինը, [[Օրփեոս|Օրփեոսը]], Պամփիլիոսը, [[Պիսիստրատոս]], [[Պյութագորաս]], Ֆերեկիդը, Էպիմենիդը, Էպիհարմը <ref>[http://ulli-u.livejournal.com/59741.html Обрывок пергамента — Семь мудрецов Древней Греции]</ref><ref name="DL" />։

Ա.Ն. Չանիշևը գրում է. «Յոթ իմաստունների» իմաստութունյունըիմաստությունը չի կարող վերագրվել ո՛չ գիտությանը, ո՛չ դիցաբանությանդիցաբանությանը: Այստեղ, ըստ երևույթին, դրսևորվում է փիլիսոփայության երրորդ հոգևոր աղբյուրը` առօրեական գիտակցությունը, հատկապես այն, ինչը հասնում է կենցաղային իմաստության մակարդակին, որն արտահայտվում է առածների և ասացվածքների մեջ, երբեմն վերածվում է մեծ ընդհանրացման և ստանում մեծ խորություն<ref name="Чанышев" />:

Մ․Ի․ Շախնովիչը նշում է, որ հին«Հին Հունաստանում փիլիսոփայության ծագումը վերածվում է ժողովրդական իմաստուն խոսքերի », և « յոթ հին հունական յոթ իմաստուններին վերագրված ասացվածքները վերադառնում են ժողովրդական բանահյուսություն»<ref>[https://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Ateizm/schahn/index.php name="Шахнович" М. Происхождение философии и атеизм]</ref>։Նա։ Նա ուշադրություն է դարձնում պոեզիայի հետ դրանց կապին<ref name="Чанышев">''[[Чанышев, Арсений Николаевич|Чанышев А. Н.]]'' Курс лекций по древней философии. Учебное пособие для студентов и аспирантов философских факультетов и отделений университетов. М.: Высшая школа, 1981. [http://www.infoliolib.info/philos/chanyshev/chanyshev10.html Тема 23]</ref><ref name="DL" />։ Նա նշումՆշում է, որ յոթ իմաստուններին կարելի է անդամակցել նաև Օրփեոսին։ 3-րդ դարում Օրիգենեսը խորամանկություն ունեցավ այդ շարքին դասելու Մովսեսին և Զորոաստրին<ref>[https://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Ateizm/schahn/index.php name="Шахнович" М. Происхождение философии и атеизм]</ref>։

Նշելով,Մասնավորապես մասնավորապես,նշելով Թալեսին՝ Մարքսը ասել է․ « Հունական փիլիսոփայությունը սկսվել է յոթ իմաստուններից<ref name="autogenerated1" />» ։ Ըստ [[Գեորգ Վիլհելմ Ֆրիդրիխ Հեգել|Հեգելի]]՝ «նրանք գտնվում են փիլիսոփայության պատմության շեմին»<ref>[https://www.gumer.info/bogoslov_Buks/Ateizm/schahn/index.php name="Шахнович" М. Происхождение философии и атеизм]</ref>։

{{примечанияծանցանկ|2}}

* {{книга |автор=[[Гаспаров, Михаил Леонович|Гаспаров М. Л.]]|заглавие=[[Занимательная Греция|Занимательная Греция. Рассказы о древнегреческой культуре]] |оригинал= |ссылка= |викитека= |ответственный= |издание= |место=М. |издательство=«Греко-латинский кабинет» Ю. А. Шичалина, [[Новое литературное обозрение (издательство)|Новое литературное обозрение]] |год=1995 |том= |страницы= |столбцы= |страниц= |серия= |isbn=5-86793-008-4 |тираж= |ref=Гаспаров }}

* {{книга |автор=[[Чанышев, Арсений Николаевич|Чанышев А. Н.]]|заглавие=Курс лекций по древней философии. Учебное пособие для студентов и аспирантов философских факультетов и отделений университетов |оригинал= |ссылка= |викитека= |ответственный= |издание= |место=М. |издательство=[[Высшая школа (издательство)|Высшая школа]] |год=1981 |том= |страницы= |столбцы= |страниц=374 |серия= |isbn= |тираж= |ref= Чанышев}}