«Դիարբեքիրի ջարդեր (1895)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
{{Արևմտահայերեն|Տիարպեքիրի Ջարդեր (1895)}}
{{Տեղեկաքարտ Զանգվածային կոտորածներ
| Սպանությանսպանության ձև = զանգվածային սպանություններ
| Անվանում = Դիարբեքիրի ջարդեր
| Սպանությանսպանության վայր = {{Թուրքիայի դրոշ}} [[Դիարբեքիրի վիլայեթ]] ([[Օսմանյան կայսրություն]])
| Պատկեր =
| Սպանությանսպանության դրդապատճառ = [[Համիդյան ջարդեր]]
| Պատկերի չափ =
| Նկարագրություն =
| Սպանության ձև = զանգվածային սպանություններ
| Սպանության վայր = {{Թուրքիայի դրոշ}} [[Դիարբեքիրի վիլայեթ]] ([[Օսմանյան կայսրություն]])
| Կոորդինատներ =
| Սպանության դրդապատճառ = [[Համիդյան ջարդեր]]
| Ամսաթիվ = 1895 թվականի նոյեմբեր
| Հարձակվողներհարձակվողներ = թուրքեր
| Ժամանակ =
| Սպանվածներսպանվածներ = 25,000<ref name=Angold512>{{Harvnb|Angold|2006|pp=512}}</ref>
| Հարձակվողներ = թուրքեր
| Մարդասպաններ =
| Սպանվածներ = 25,000<ref name=Angold512>{{Harvnb|Angold|2006|pp=512}}</ref>
| Վիրավորներ =
| Մարդասպանների քանակ =
| Զենք =
}}
'''Դիարբեքիրի ջարդերը''', կոտորածներ [[Օսմանյան կայսրություն|Օսմանյան կայսրության]] [[Դիարբեքիրի վիլայեթ]]ում ([[1895 թվական]]ի [[նոյեմբեր]])։ Այդ իրադարձությունները [[Համիդյան ջարդեր]]ի մասն էին, որոնք ուղղված էին քրիստոնեական բնակչության դեմ։
Տող 22 ⟶ 12՝
Ֆրանսիայի փոխհյուպատոս Մեյրիէի զեկույցի համաձայն Դիարբեքիրի սանջակի տարածքում 119 գյուղեր, որոնք բաղակացած էին 6000 ընտանիքներից, թալանվել և այրվել էին, մոտ 30 000 քրիստոնյաներ սպանվել կամ անհայտ կորել էին։ Մասնավորապես Դիարբեքիր քաղաքում առևանգել էին 50 կանանց և աղջիկների, գյուղերում այդ թիվը շատ ավելի մեծ էր։ Դիարբեքիր քաղաքի նյութական վնասների չափը գնահատվում էր ըստ Մեյրիէի 2 միլիոն թուրքական ֆունտ, իսկ սպանված քրիստոնեաների թիվը 3 000։
 
Մուսուլմանների մոտ սպանվածների թիվը կազմում էր 195, որոնցից 70-ը սպանվել էին հենց մուսուլմանների կողմից՝ թալանված գույքը բաժանելու ժամանակ։ Ջարդերի ընթացքում մոտ 1 500 քրիստոնեաներ կարողացել էին պատսպարվել Ֆրանսիայի հյուպատոսարանում, իսկ մոտ 3 000-ը՝ Սուրբ հայրերի տաճարում։ Այն թաղամասերում, որոնցում քրիստոնեաները ունեին որոշակի զենք և զինամթերք և կարողացել էին հավաքվել և միավորվել բավարար քանակությամբ՝ ջարդարարները մուտք չեն գործել։ Սակայն եռօրյա ջարդերից հետո թուրքակական ուժայինները քրիստոնեաներին զինաթափել են, իսկ մուսուլմանների մոտ թողել էին զենքերը։ Շատ հայեր ձերբակալվեցին և կտտանքների էին ենթարկվում բանտերում։
Ջարդերի ընթացքում մոտ 1 500 քրիստոնեաներ կարողացել էին պատսպարվել Ֆրանսիայի հյուպատոսարանում, իսկ մոտ 3 000-ը՝ Սուրբ հայրերի տաճարում (Монастырь Святых отцов)։ Այն թաղամասերում, որոնցում քրիստոնեաները ունեին որոշակի զենք և զինամթերք և կարողացել էին հավաքվել և միավորվել բավարար քանակությամբ՝ ջարդարարները մուտք չեն գործել։ Սակայն եռօրյա ջարդերից հետո թուրքակական ուժայինները քրիստոնեաներին զինաթափել են, իսկ մուսուլմանների մոտ թողել էին զենքերը։ Շատ հայեր ձերբակալվեցին և կտտանքների էին ենթարկվում բանտերում։
 
Թուրքերը հայ բնակչությունից խլեցին անգամ այն փոքրածավալ օգնությունը, որը տրամադրվել էր անօթևան մնացած ընտանիքներին։ Պատճառն այն էր, որ հայ եպիսկոպոսը հրաժարվել էր ստորագրել այն փաստաթղթերը, որոնք փաստագրում էին իբր հայերի մեղավորությունը ջարդերի իրագործման մեջ։