«Ատելություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Հոգեվերլուծություն|Հոգեվերլուծողներից]] [[Զիգմունդ Ֆրոյդ]]ը սահմանել է ատելությունը որպես էգոյի վիճակ, որը ցանկանում է ոչնչացնել իր ապերջանկության պատճառը։<ref> Freud, S. (1915). The instincts and their vicissitudes.</ref> Ավելի վերջերս, Penguin Dictionary of Psychology-ն սահմանում է ատելությունը որպես «խորը, շարունակական, սաստիկ զգացմունք, որը արտահայտում է կատաղություն, զայրույթ և թշանամանք որևէ անձի, խմբի կամ առարկայի հանդեպ»։<ref>Reber, A.S., & Reber, E. (2002). The Penguin dictionary of psychology. New York: Penguin Books.</ref>: Քանի որ ատելությունը համարվում է երկարատև, շատ հոգեբաններ այն համարում են ավելի վարքագիծ կամ հակում, քան ժամանակավոր զգացմունքային վիճակ։

Ատելության նյարդային առնչությունները ուսումնասիրվել են [[ֆունկցիոնալ մագնիսական ռեզոնանսային պատկերում|ֆունկցիոնալ մագնիսական ռեզոնանսային պատկերման]] գործարկմամբ։ Այս փորձում մարդկանց ուղեղները սկանավորվել են այն ընթացքում, երբ նրանք նայում էին այն մարդկանց նկարները, ում ատում էին։ Արդյունքները ցույց տվեցին, որ նկատվում է ակտիվացում մարդու [[գլխուղեղ]]ի միջին առաջնային գալարում, բրտմարմնի աջ մասում, երկկողմանիորեն նախաշարժողական կեղևում, ճակատային բլթում և երկկողմանիորեն կղզյակային կեղևում։կեղևում<ref> Zeki, S.; Romaya, J.P. (October 2008). Lauwereyns, Jan, ed. "Neural Correlates of Hate". PLoS ONE. 3 (10): e3556. doi:10.1371/journal.pone.0003556. PMC 2569212Freely accessible. PMID 18958169. Archived from the original on January 3, 2009.</ref>:

[[Հին Կտակարան|Հին]] և [[Նոր կտակարան]]ներում խոսվում է ատելության մասին։Ժողովող 3։8-ը սովորեցնում է, որ կա «սիրելու ժամանակ և ատելու ժամանակ»։<ref>Ecclesiastes 3:8". Bible Hub.</ref>: Այնուամենայնիվ, Հին կտակարանը (նաև հայտնի որպես Հրեական Աստվածաշունչ կամ Թանախ) պարունակում է նաև ատելության դատապարտումներ։ Օրինակ․ «Քո եղբորը սրտումդ չատես»<ref>"Leviticus 19:17". Bible Hub.</ref>։ Նոր կտակարանն ընդգծում է, որ չար մտադրությունները կարող են նույնքան լուրջ լինել, որքան չար գործողությունները։գործողությունները<ref>"1 Corinthians 4:5". Bible Hub.</ref>: Այսպես, Հովհաննեսը ատելությունը համարում է սպանությանը հավասար․ «Ով ատում է իր եղբորը, մարդասպան է. և գիտեք, որ ոչ մի մարդասպան իր մեջ հավիտենական կյանք չունի»։<ref>"1 John 3". Bible Hub.</ref>:

Ընդունված է կարծել, թե մարդ չի կարող մեկին միաժամանակ և սիրել, և ատել, սակայն Սաղմոս 139-ը<ref> "Psalm 139:22". Bible Hub.</ref> ասում է, որ կա մի «կատարյալ ատելություն», որը կապված է սիրո հետ և տարբեր է այն «չար ատելությունից», որ ցուցաբերում են Աստծո թշնամիները։թշնամիները<ref>Psalm 25:19". Bible Hub.</ref>: [[Եբրայերեն]] բառը, որը նկարագրում է [[Դավիթ|Դավթի]] «կատարյալ ատելությունը», նշանակում է, որ այն «ընքացքը կատարելության է բերում»։<ref>Harris, R Laird (10/01/2003). Theological Wordbook of the Old Testament. Moody Publishers; New Edition. ISBN 0802486495.</ref>: Ծայրագույն ընդդիմությունը նրանց, ովքեր ընդդիմանում են Աստծուն, կլինի նրանց դեպի Աստծո սերը բերելը։ Նոր կտակարանը նկարագրում է նման իրավիճակ․ «․․․մատնել սատանային՝ մարմինը կորչելու համար. Որ հոգին ապրի մեր Տէր Յիսուսի օրումը։օրումը»<ref> "1 Corinthians 5:5". Bible hub.</ref>: