«Արարատյան բարբառ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 5.
==Հնչյունական կազմը==
Արարատյան բարբառն ունի վեց պարզ ձայնավոր՝ ա, է, ի, ը, օ, ու: Այս ձայնավորների արտասանությունը բառացի զուգադիպում է մեր ժամանակակից արևելահայ գրական լեզվի ձայնավորների արտասանությանը: Արարատյան բարբառի ձայնավորները և հատկապես «ու» ձայնավորը սղվում են շեշտվող վանկից թե′ առաջ և թե′ հետո (օրինակ՝ գը′րըմ էմ, դա′շտըմը): Երևանի բարբառի բաղաձայնական համակարգը քառաստիճան է, այսինքն՝ ենթարկված է երկրորդ աստիճանի լրիվ տեղաշարժին: Գրաբարի համեմատությամբ բառասկզբի ձայնեղները արտասանվում են շնչեղ ձայնեղ, բառամիջի խուլերը արտասանվում են ձայնեղ, բառասկզբի խուլերը մնում են խուլ, իսկ շնչեղները մնում են շնչեղ:
Արարատ Ղարիբյանն իր «Հայ բարբառագիտություն» (Ե., 1948) գրքում<ref>{{Cite book|title=Հայ բարբառագիտություն|last=Ղարիբյան|first=Արարատ|publisher=Հեռակա Մանկավարժական Ինստիտուտի հրատարակչություն|year=1947|isbn=|location=Երևան|pages=72-88}}</ref> առանձնացնում է բաղաձայնների մասնակի փոփոխության հետևյալ դեպքերը.
| |||