'''Բեռնարդո Բերտոլուչի''' ( [[իտալերեն{{lang-it|իտալ.]]` Bernardo Bertolucci}}, {{ԱԾ}}), [[իտալացիներ|իտալացի]] կինո[[ռեժիսոր]], դրամատուրգ, [[սցենարիստ]], [[պրոդյուսեր]] և [[բանաստեղծ]]: [[1960]]-ական թվականներին համարվում էր [[Ժան Լյուկ Գոդար]]ի և [[Պիեռ Պաոլո Պազոլինի]]ի հետևորդ, հետաքրքրություն է դրսևորել [[կոմունիզմ]]ի և [[ֆրեյդիզմ]]ի նկատմամբ, իր ֆիլմերում նրբորեն միաձուլել է սոցիալականը` ինտիմ կապերի հետ: Շատ ֆիլմերում դիմել է մարդկային սեքսուալության արգելքի տակ գտնվող թեմաներին` [[ինցեստ]], եռակողմ սեքս և [[համասեռականություն]]: Արժանացել է «[[Օսկար]]» մրցանակի` «Վերջին կայսրը» ([[1987 ]]թ.) [[կենսագրական ֆիլմ]]ի համար: Մշտապես համագործակցել է օպերատոր [[Վիտորիո Ստորարո|Վիտտորիո Ստորարոյի]] հետ, ում իտալացի քննադատներն անվանում են «[[լուսաստվեր]]ի արքա»:
