«Մասնակից:Adele1559/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 20.
== Պոեզիա ==
 
Բանաստեղծությունը գրական արվեստի ձև է, որը օգտագործում է լեզվական էսթետիկ և ռիթմիկ հատկանիշներ, բացի այդ, իմաստային բացը լրացնելու կամ տեղադրելու համար ։ <ref name="oedpoetry">{{cite web|url=http://www.oed.com/view/Entry/146552|title=poetry, n.|work=Oxford English Dictionary|publisher=OUP|accessdate=13 February 2014}} {{subscription required}}</ref> Պոեզիան ավանդաբար տարբերվում է արձակից, իր ոգեշնչող հատվածով,
 
[ա] արձակը օգտագործվում է նախադասություններում , պոեզիան տողերում .արձակի տեքստը զուգորդված է իմաստով, մինչդեռ պոեզիայինը կատարվում են երևույթների կամ բանաստեղծության տեսանելի կողմերի միջև: Մինչ 19-րդ դարը պոեզիան սովորաբար ընկալվում էր երևակայական գծերի մեջ մի երևույթ .համապատասխանաբար, [[1658]] թ.-ին որոշվեց, որ պոեզիան «ռիթմից կամ հատվածներից բաղկացած ցանկացած առարկա է» <ref name="oedpoetry2" /> Հնարավոր է, [[Արիստոտել|Արիստոտելի]] ազդեցության (նրա պոետիկայի) արդյունքում, 19-րդ դարից առաջ պոեզիան , սովորաբար, ավելի քիչ էր, քան հատվածի տեխնիկական նշանակությունը, քան գեղարվեստական ​​կամ հռետորական արվեստի նորմատիվային կատեգորիան։ <ref name="Ross, The Emergence of Literature: Making and Reading the English Canon in the Eighteenth Century, 398">Ross, "The Emergence of "Literature": Making and Reading the English Canon in the Eighteenth Century", 398</ref> Որպես հատկանիշ , այն կարող է նախնական գրագիտություն ունենալ, քանի որ ամենահին աշխատանքները կազմվում են բանական բանավոր ավանդույթի համաձայն, <ref>{{cite book|title=Oral poetry: its nature, significance, and social context|last=Finnegan|first=Ruth H.|publisher=Indiana University Press|year=1977|page=66}}</ref><ref name="magoun">{{cite journal|last=Magoun, Jr.|first=Francis P.|year=1953|title=Oral-Formulaic Character of Anglo-Saxon Narrative Poetry|journal=Speculum|volume=28|issue=3|pages=446–467|doi=10.2307/2847021|jstor=2847021}} {{subscription required}}</ref> ուստի այն կազմում է գրականության ամենավաղ օրինակը:
 
== Արձակ ==
Արձակը լեզվական ձև է, որն ունի ոչ թե սովորական ,հասարակ և բնական խոսք, այլ ռիթմիկ կառուցվածք. Այն իր տողերի քանակով տարբերվում է բանաստեղծությունից<ref name="Preminger, ''The New Princeton Encyclopedia of Poetry and Poetics'', 938–939" /><ref>{{cite web|url=http://www.wwnorton.com/college/english/litweb10/glossary/P.aspx|title=Glossary: P|author2=Kelly J. Mays|work=LitWeb, the Norton Introduction to Literature Studyspace|accessdate=15 February 2014|author=Alison Booth}}</ref> Հեղինակի պատմական զարգացման մասին Ռիչարդ Գրաֆը նշում է, որ [[Հին Հունաստան]]<nowiki/>ի դեպքում վերջին հանձնաժողովը ընդունեց այն փաստը, որ պատմական արձակը համեմատաբար ուշ էր մշակվել կապված լինելով դասական ժամանակաշրջանի «հայտնագործման հետհ »։
Հիմնական հոդված՝ արձակ
 
Արձակը լեզվական ձև է, որն ունի ոչ թե սովորական ,հասարակ և բնական խոսք, այլ ռիթմիկ կառուցվածք. Այն իր տողերի քանակով տարբերվում է բանաստեղծությունից Հեղինակի պատմական զարգացման մասին Ռիչարդ Գրաֆը նշում է, որ [[Հին Հունաստան]]<nowiki/>ի դեպքում վերջին հանձնաժողովը ընդունեց այն փաստը, որ պատմական արձակը համեմատաբար ուշ էր մշակվել կապված լինելով դասական ժամանակաշրջանի «հայտնագործման հետ»։
 
Վեպ. Մեծածավալ հերոսական արձակ. եվրոպական շատ լեզուների համար համարժեք տերմինը լատիներեն ծագում ունի, որը ցույց է տալիս, որ այս տեսակներմ ունեն նմանություններ։Անգլերենում այս տերմինը ստեղծվել է ռոմանական լեզուներից [[15-րդ դար]]<nowiki/>ի վերջում `« նորությունների »իմաստով: այն եկել է նշելու մի նոր երևույթ առանց փաստերի կամ գեղարվեստական ​​առանձնահատկությունների ։Այսպիսով ստեղվեցինշատ պատմական նախատիպեր ,այսպես կոչված, «վեպեր վեպից առաջ», ժամանակակից վեպը ձևավորվել է ուշ մշակութային պատմության մեջ, մոտավորապես տասնութերորդ դարում: Սկզբում շատ քննադատության ենթարկվելով՝ վեպը ձեռք է բերել գերիշխող դիրք գրական ձևերի մեջ, ինչպես ժողովրդականում, այնպես էլ քննադատականում։