'''Պարսատիկ''', պարս, պարսետ (պահլ․ pars — կապ, կապիչ), ձեռնանետ հնագույն զենք։ Պատրաստվել է [[կաշի|կաշկաշվե]]վե փոկից (նաև [[բուրդ|բրդբրդյա]]յա կամ [[բույս|բուսբուսական]]ական թելերից), որի լայնացող միջնամասում դրել են քար կամ կապարագունդ։ Պարսատիկ թափով պտտեցնելով գլխավերևում, ապա մի ծայրը բաց թողնելով, պարունակությունը նետել են դեպի նշանակետ։ Պարսատիկ գործածել են որսորդության մեջ, հին աշխարհի ([[Եգիպտոս]], [[Իրան]], [[Հունաստան]], [[Հռոմ]], [[Հայաստան]] և այլն), ինչպես նաև [[միջնադար]]յան մի շարք երկրների զորաբանակներում։ Պարսատիկով շուրջ 500 մ տարածությունից կարելի էր լրջորեն վնասել անգամ զրահավոր հակառակորդին։ [[16–րդ դար|16]]— [[17-րդ դար|17 դարդարերից]]երից եվրոպական երկրներում պարսատիկ գործածել են նռնակներ նետելու համար։
