«Լոկալ ցանց»–ի խմբագրումների տարբերություն

Այսինքն, կախված ցանցի կազմակերպվածությունից և այն բանից, թե ինչպես է այն կառավարվում, ցանցերը կարող են կոչվել տեղական, կորպորատիվ, քաղաքային կամ գլոբալ ցանցեր:

Բարդ ցանցերի դեպքում ցանցի կառավարումն իրականացնում են ադմինիստրատիվ խմբերը, որոնք իրականացնում են գրանցում և փաստաթղթերի կազմում: նրանց իրավունքներն ու պարտականությունները խիստ տարբերվում են:

Առանձին տեղական համակարգչային ցանցը կարող է հաղորդակցվել այլ ցանցերի հետ և Համացանցի մաս կազմել (օրինակ, [[Internet]]) կամ կապ հաստատել դրա հետ:

Շատ հաճախ LAN- ները կառուցված են [[Ethernet]] տեխնոլոգիաների վրա: Հարկ է նշել, որ նախկինում կիրառվել են հետևյալ ցանցային արձանագրությունները՝ [[Frame Relay]], [[Token ring]], որոնք այսօր քիչ են հանդիպում, օրինակ մասնագիտացված լաբորատորիաներում, կրթական հաստատություններում, ծառայություններում:

Ոչ շատ հաճախ օգտագորխվում են փոխակերպիչները (փոխարկիչներ), ազդանշանային ուժեղացուցիչներ (տարբեր տեսակի նույնացուցիչներ) և հատուկ ալեհավաքներ: Անհրաժեշտության դեպքում տեղական ցանցերի երթուղին կառուցվում է շատ պարզ: Ըստ էության, սա ստատիկ կամ դինամիկ երթուղի է (հիմնված [[RIP2 | RIP]] արձանագրության վրա):

Նրա պարտականությունները ներառում են ֆիզիկական կապի տրամադրումը և վերահսկումը, ակտիվ սարքավորումների կազմավորումը, ընդհանուր օգտագործման հասանելիության ստեղծումը և ցանցի կայուն գործունեությունն ապահովող ծրագրերի ուղղորդված շարք:

Տեղական ցանցերի տեխնոլոգիաները, որպես կանոն, իրականացնում են, ստորին մակարդակի ընդամենը երկու գործառույթներ [[Ցանցային մոդել OSI|OSI]]՝ ֆիզիկական և ալիքային:

Այսպիսի հասցեները կոչվում են ''[[Անձնական IP-հասցե|անձնական]]'', '' ներքին '', ''տեղական'' կամ ''«գորշ»''. այս հասցեները հասանելի չեն Համացանցից: Անհրաժեշտություն առաջացավ փոփոխություն մտցնել IP հասցեավորման մեջ,և այս խնդիրը լուծելու համար մշակվեց [[IPv6]] արձանագրությունը, սակայն այն դեռևս քիչ է հայտնի:

Տարբեր տեղական տեղական ցանցերում հասցեները կարող են կրկնվել և դա խնդիր չէ,քանի որ այլ ցանցերի հասանելիությունը տեղի է ունենում այն ​​տեխնոլոգիաների օգտագործմամբ, որոնք փոխարինում կամ թաքցնում են ցանցի ներքին հանգույցի հասցեն սահմաններից դուրս. [[NAT]]-ը կամ [[Պրոքսի-սերվեր]]-ը թույլ են տալիս միացնել LAN- ը գլոբալ ցանցին՝ Wide Area Network (WAN): Տեղական ցանցերի կապը գլոբալ ցանցերի հետ ապահովելու համար օգտագործվում են [[երթուղիչ]]ներ ( firewall- ի դերում):

IP- ի կոնֆլիկտը սովորական իրավիճակ է տեղական ցանցում, որտեղ նույն IP- հասցեներով երկու կամ ավելի համակարգիչներ գտնվում են նույն IP ենթահամակարգում: Նման իրավիճակները կանխելու և ցանցային ադմինիստրատորների աշխատանքը դյուրինացնելու համար օգտագործվում է [[DHCP]] արձանագրություն, որը թույլ է տալիս համակարգիչներին ավտոմատ կերպով ձեռք բերել IP հասցե և [[TCP / IP]] ցանցում աշխատելու համար անհրաժեշտ այլ պարամետրեր:

WAN- ի կողմից տեղական ցանցի հետ հաղորդակցումը հաճախ իրականացվում է [[VPN]]- ի միջոցով, եթե օգտվողը գտնվում է որոշակի հեռավորության վրա: Դրա համար սահմանվում է VPN միացում եզրագծային երթուղղիչին:

# Միացնում է երթուղիչին, օրինակ, [[PPPoE]], [[PPTP]] կամ [[L2TP]] (PPTP+IPSec) արձանագրության միջոցով:

# Քանի որ այդ արձանագրությունները օգտագործում են [[PPP (ցանցային պրոտոկոլ)|PPP]], ապա հարկավոր է բաժանորդին տալ IP հասցե:Այսինքն, տրամադրել տեղական ցանցի ազատ (չօգտագործված) IP հասցե:

# Ուղղորդիչը (VPN, Dial-in սերվերը) ավելացնում է տեղային ցանցային քարտի մուտքի [[proxyarp]] IP հասցեն, որը տվել է VPN- ի հաճախորդին:

Դրանից հետո, եթե տեղական ցանցի համակարգիչները փորձեն անմիջականորեն մուտք գործել, ապա նրանք, [[ARP]]- ի դիմումից հետո կստանան սերվերի տեղական ցանցային քարտի [[MAC հասցե]]ն, իսկ երթուղին կուղարկվի սերվերին, ապա՝ դեպի VPN թունել: