«Բան Կի Մուն»–ի խմբագրումների տարբերություն

2004թ.-ին Բան Կի Մունը փոխարինեց [[Յուն Յանգ-կվան|Յուն Յանգ-կվան-ին]], որպես [[Հարավային Կորեա|Հարավային Կորեայի]] արտաքին գործերի նախարար՝ [[Ռոհ Մու-հյուն|Ռոհ Մու-հյունին]]: Սկզբում Բանը կանգնած էր երկու խոշոր ճգնաժամի առջև. 2004թ.ի հունիսին [[Իրաք|Իրաքում]] առևանգվել և սպանվել է հարավկորեական արաբերեն թարգմանիչ [[Կիմ Սան-իլը]]՝ իսլամական ծայրահեղական խմբավորումների կողմից, և 2004թ.-ի դեկտեմբերին [[Հնդկական օվկիանոս|Հնդկական օվկիանոսի]] [[ցունամի|ցունամիի]] հետևանքով զոհվել են տասնյակ [[կորեացիներ]]:<ref name=KH>{{Cite news|title = Ban surges toward next career step|author = Lee Joo-hee|work = [[The Korea Herald]]|date = 15 February 2006}}</ref>: Բանն ակտիվորեն ներգրավվեց Հյուսիս-հարավային կորեական հարաբերությունների հետ կապված հարցերի մեջ: <ref name=BBCprofile>{{Cite news|url = http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/5401856.stm|title = Profile: Ban Ki-moon|publisher = [[BBC News]]|date = 13 October 2006|accessdate =4 August 2007| archiveurl= https://web.archive.org/web/20070911051025/http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/5401856.stm| archivedate= 11 September 2007 | deadurl= no}}</ref>: 2005թ.-ի սեպտեմբերի 5-ին, որպես արտաքին գործերի նախարար, նա դիվանագիտական կապերի մեջ գլխավոր դեր է ունեցել [[Հյուսիսային Կորեա|Հյուսիսային Կորեայի]] միջուկային խնդրի լուծման վերաբերյալ՝ [[Պեկին|Պեկինում]] կայացած Վեցերորդ բանակցությունների չորրորդ փուլում, համատեղ հայտարարություն ընդունելու համար:<ref name="Newsweek">{{Cite news|url =http://www.newsweek.com/id/45039|title = A Baptism by Fire; Even before taking office, the newly elected secretary-general of the United Nations is confronted with a global crisis|date = 23 October 2006|author = [[Lally Weymouth]]|work = [[Newsweek]]}}</ref>:

2006թ.-ի փետրվարին Բանն իր թեկնածությունն էր հայտնել [[Քոֆի Անան|Քոֆի Անանին]] [[ՄԱԿ]]-ի գլխավոր քարտուղարի պաշտոնում փոխարինելու համար, 2006թ.-ի վերջին դառնալով [[Հարավային Կորեա|Հարավային Կորեայի]] առաջին գրասենյակը:<ref>{{cite news|url=http://times.hankooki.com/lpage/nation/200602/kt2006021416334111990.htm|archive-url=http://arquivo.pt/wayback/20090713064403/http://times.hankooki.com/lpage/nation/200602/kt2006021416334111990.htm|dead-url=yes|archive-date=13 July 2009|title=Minister Ban to Run for Top UN Job|author=Park Song-wu|work=[[The Korea Times]]|accessdate=28 September 2006|date=14 February 2006}}</ref>: Թեև Բանն առաջինն էր, ով հայտարարեց իր թեկնածուությունը, բայց նա սկզբում չէր համարվում լուրջ մրցակից:<ref name="FT10-10">{{Cite news|title = Relentless pursuit brings a challenge close to home; Profile Ban Ki-moon|work = [[Financial Times]]|author = Anna Fifield|date = 10 October 2006}}</ref>:

Այն ժամանակ, երբ այդ հարցումները տեղի ունեցան, Բան-ը խոշոր երլույթներ ունեցավ [[Ասիա|Ասիայի]] հասարակության և [[Նյու Յորք|Նյու Յորքի]] արտաքին հարաբերությունների խորհրդում: <ref>{{cite web|url = http://www.asiasource.org/news/special_reports/kimoon.cfm|publisher = Asiasource.org|title = Foreign Minister Ban Ki-moon interview|date = 26 September 2006|accessdate =2 August 2007| archiveurl= https://web.archive.org/web/20070804044245/http://www.asiasource.org/news/special_reports/kimoon.cfm| archivedate= 4 August 2007 | deadurl= no}}</ref><ref>{{cite web|url = http://www.asiasociety.org/speeches/06ny_ban.html|date = 25 September 2006|accessdate =2 August 2007|work = Ban Ki-moon address to Asia Society (transcript)|title = The Quest for Peace and Prosperity in the Asia-Pacific and Beyond}}</ref>: Հաստատվելու համար, անհրաժեշտ էր ոչ միայն շահել դիվանագիտական հանրության աջակցությունը, այլև խուսափել խորհրդի մշտական հինգ անդամներից՝ [[Չինաստան]], [[Ֆրանսիա]], [[Ռուսաստան]], [[Միացյալ Թագավորություն]] և [[Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ]]: Բանը հայտնի էր [[Վաշինգտոն|Վաշինգտոնում]] նրանով, որ ստիպելով [[Հարավային Կորեա|Հարավային Կորեայի]] զորքերը ուղարկել էր [[Իրաք]], և աջակցել էր [[Ջորջ Ու. Բուշ|Բուշի]] վարչակազմին: