Վիքիպեդիա

«Կինոնկար»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը
← Նախորդ տարբՀաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (- , +,, -, +, , - + )
Տող 3.
'''Կինոնկար''', '''կինո''' ([[հունարեն|հուն.]]` շարժել), '''ֆիլմ''' {{lang-en|Film}} - ժապավեն), '''կինոֆիլմ, մուլտֆիլմ''', [[կինոարվեստ]]ի արտադրանք։ Տեխնիկապես կինոնկարը մի շարք ֆոտո[[նկար]]ների հաջորադականությունն է, որոնք իրար հետ կապված են ընդհանուր սյուժեով։ Սովորաբար կինոնկարը ուղեկցվում [[ձայն]]ով։ Կինոն ստեղծվում է կյանքի իրական փաստերի կամ գեղարվեստական կերպավորմամբ վերարտադրված գործողությունների կամ մուլտիպլիկացիայի միջոցներով արված պատմությունների նկարահանմամբ։ Կինոն միավորում է տարածական և ժամանակային արվեստների, գրականության, երաժշտության, կերպարվեստի, թատերարվեստի հնարավորությունները և միայն իրեն հատուկ արտահայտչամիջոցներով ստեղծում կինոնկարներ։
 
Ներկայումս կինոնկարը ամենօրյա կենցաղի բաղկացուցիչ մաս է։ Սովորաբար կինոնկարը տևում է 90 - 120 րոպե (1, 5 - 2 ժամ)։
 
== Պատմություն ==
Տող 28.
=== Համայնապատկերային ֆիլմ ===
Կինոպատկերի որակի հետագա զարգացումը կապված է 1950-ական թվականների սկզբին համայնապատկերային կինոսարքավորումների ստեղծման հետ, որոնք մեծ ժողովրդականություն էին վայելում հանդիսատեսի շրջանում, սակայն թանկարժեք էին և լայն օգտագործման համար ոչ պիտանի։ Համայնապատկերային ֆիլմի դեպքում էկրանը բավական ձգված էր։ Համայնապատկերային ֆիլմի բնութագրի առանձնահատկություննրից մեկը հորիզոնական տեսադաշտի շատ մեծ անկյունն էր, որը գերազանցում էր մարդու տեսադաշտը և թույլ էր տալիս էկրանի եզրերը դարձնել քիչ նկատելի<ref name="gord">{{ռուսերեն գիրք
|автор = И. Б. Гордийчук, В. Г. Пелль
|заглавие = Справочник кинооператора
|ответственный = Н. Н. Жердецкая
|место = М.,
|издательство = «Искусство»
|год = 1979
|страниц = 440
|страницы = 38-48
|ref = gord
}}</ref>: Կինոնկարահանման այդպիսի համակարգերն օգտագործում են պատկերի բաժանումը մի քանի մասերի և, որպես կանոն, գործածում են մի քանի կինոժապավեններ։ [[ԽՍՀՄ]]-ում և աշխարհում այդ ֆորմատը մեծ տարածում չգտավ թանկարժեք լինելու և մասսայական կինոարտադրության հետ անհամատեղելիության պատճառով։ Համայնապատկերային տեխնոլոգիաներով նկարահանված ոչ մեծ թվով ֆիլմերը ինչպես [[Ռուսաստան]]ում, այնպես էլ արտասահմանում հաճախ պատճենվում էին լայնաֆորմատ կինոժապավենի վրա ավանդական կինոթատրոններում ցուցադրելու համար։
 
Տող 45.
Առաջին հնչուն ֆիլմը «[[Պեպոն]]» է ([[1935]] թվական)՝ հայկական կինոյի լավագույն նմուշներից, որին հաջորդել են «Սևանի ձկնորսները» ([[1938]] թվական), «Լեռնային արշավ» ([[1939]] թվական), «[[Քաջ Նազար]]» ([[1940]] թվական) և այլ կինոնկարներ։
 
[[1950]]-ական թվականների կեսից հայկական կինոյում սկսվել է նոր փուլ («Հասցեատիրոջ որոնումները», [[1955]] թվական, «Լեռնային լճի գաղտնիքը», [[1954]] թվական, «Ոսկե ցլիկ» , [[1955]] թվական, և այլն), որին բնորոշ է առօրեական թեմաների արտացոլումը։ Այդ և հետագա տարիներին էկրան են բարձրացել գեղարվեստական ֆիլմեր, որոնցից շատերն արժանացել են հայկական և միջազգային կինոփառատոների պարգևների։ Լավագույններից են՝ «Պատվի համար» ([[1956]] թվական), «Բարև, ես եմ» ([[1965]] թվական), «Սարոյան եղբայրներ» ([[1968]] թվական), «Մենք ենք, մեր սարերը» ([[1969]] թվական), «Նռան գույնը» ([[1969]] թվական), «Երկունք» ([[1976]] թվական), «Նահապետ» ([[1977]] թվական), «Հուսո աստղ» ([[1978]] թվական), «Կյանքի լավագույն կեսը» ([[1979]] թվական), «Հին օրերի երգը» ([[1982]] թվական), «Մեր մանկության տանգոն» ([[1984]] թվական), «Քամին ունայնության» ([[1989]] թվական), «Ձայն բարբառոյ...» ([[1991]] թվական), «Ընկեր Փանջունի» ([[1992]] թվական), «Հին աստվածներ» ([[1993]] թվական), «Ուրախ ավտոբուս» ([[2000]] թվական), «Քրմուհին» ([[2006]] թվական) և այլն։
Գեղարվեստական կինոնկարներ են ստեղծել կինոռեժիսորներ Համո Բեկնազարյանը, Ամասի Մարտիրոսյանը, Ստեփան Կևորկովը, Հենրիկ Մալյանը, Ֆրունզե Դովլաթյանը, Սերգեյ Փարաջանովը, Լաերտ Վաղարշյանը, Արման Մանարյանը, Ալբերտ Մկրտչյանը, Ներսես Հովհաննիսյանը, Վիգեն Չալդրանյանը և ուրիշներ։ Վավերագրական կինոյում հիշարժան են «Յոթ երգ Հայաստանի մասին» ([[1967]] թվական), «Մենք» ([[1969]] թվական), «Կանչ» ([[1976]] թվական), «Մեր դարը» ([[1982]] թվական), «Մատենադարան» ([[1983]]–[[2002]] թվական), «Սպասում» ([[1984]] թվական), «Կոնդ» ([[1987]] թվական), «Վերջ» ([[1992]] թվական), «Կյանք» ([[1993]] թվական), «Վաճառվում է» ([[1996]] թվական), «Սահման» ([[2009]] թվական) և այլ ֆիլմեր։
 
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Կինոնկար» էջից