'''Երևարք''', գավառ [[Մեծ Հայք]]ի [[Տուրուբերան]] նահանգում: Հիշատակվում է VIIդ.VII դ «[[Աշխարհացույց]]»-ում: Թովմա Արծրունու շարունակողը հիշում է «Երիվարկ» ձեւովձևով և եւ գավառում դնում [[Պաղա]] բերդը: Տեղադրվում է [[Վանա լիճ|Վանա լճից]] հարավ, հետագայում Կարճկան գավառակի տեղում: Ունի լեռնոտ մակերեւույթ, բարեխառն կլիմա, հարուստ է անտառներով, արոտներով, ջրերով, վայրի կենդանիներով, աղքատ՝ մշակելի հողերով, պտղատու ծառերով: Կան արծաթի, պղնձի, կապարի հանքեր: 1909-ին ուներ 22 հայաբնակ գյուղ, որոնց բնակիչները զբաղվում էին խաղողագործությամբ եւև խաշնարածուությամբխաշնարածությամբ: [[1915]]-ին բնակչությունը տեղահանվեց եւ զոհվեց:
{{ծանոթագրություններ|#Հայկական Սովետական Հանրագիտարան}}
